Łącznik (muzyka)

Łącznik (muzyka) w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Łącznik (ang. bridge) – jeden z elementów formy muzycznej, który pełni funkcję przejścia pomiędzy kolejnymi odcinkami utworu muzycznego.

Łączniki są nieodzownym elementem fugi i formy sonatowej, ale można je spotkać także w innych formach. Najczęściej zawierają przejście modulacyjne, tak jak w formie sonatowej, gdzie łączą dwa tematy w różnych tonacjach.

Zobacz też | edytuj kod

Bibliografia | edytuj kod

  • Mała encyklopedia muzyki, Stefan Śledziński (red. naczelny), PWN, Warszawa 1981, ​ISBN 83-01-00958-6​
Na podstawie artykułu: "Łącznik (muzyka)" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy