Świadkowie Jehowy w Tunezji w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Tunezja na globie ziemskim Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata w języku arabskim wydano w 1998 roku (część) oraz w 2004 roku (całość) Czy na tym życiu wszystko się kończy? w języku arabskimŚwiadkowie Jehowy w Tunezji – społeczność wyznaniowa w Tunezji, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy[1].
Społeczność Świadków Jehowy w Tunezji należy do zboru w Tunisie i prowadzących działalność kaznodziejską nieoficjalnie, ponieważ ich wyznanie jest w tym kraju niezalegalizowane – z tego powodu szczegółowa liczebność członków wyznania nie jest podawana do wiadomości publicznej. Działalność Świadków Jehowy w Tunezji koordynuje francuskie Biuro Oddziału[2].
Według danych z lat 2005–2009 w kraju działało 50 głosicieli, z których połowa nie jest rodowitymi Tunezyjczykami[3][4].
Spis treści
Historia | edytuj kod
Początki | edytuj kod
Historia działalności religijnej tego wyznania w Tunezji sięga roku 1952, kiedy oficjalne statystyki odnotowały pierwszego Świadka Jehowy. W ciągu dwóch lat liczba wyznawców wzrosła do 29 w jedynym zborze, a w roku 1955 – do 35[5]. W 1956 roku pięcioosobowa rodzina Świadków Jehowy musiała opuścić Tunezję w obawie przed negatywnymi reakcjami na prowadzoną przez nich działalność ewangelizacyjną. Rodzina ta przeniosła się do Maroka, aby tam dalej głosić.
Na początku lat 60. XX wieku Annie Bianucci, działała w Tunezji jako tzw. pionier specjalny. W tym okresie Tunezję odwiedzał misjonarz – absolwent Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead – Emmanuel Paterakis, który był również nadzorcą strefy (przedstawiciel Biura Głównego Świadków Jehowy), nadzorującym działalność w 26 krajach północnoafrykańskich i Bliskiego Wschodu. W 1961 roku liczba głosicieli wynosiła 74 osoby.
Ograniczenia działalności | edytuj kod
W 1964 roku Liga Arabska wydała dekret, według którego Świadków Jehowy uznała za syjonistów. Wielu ówczesnych cudzoziemskich wyznawców, zmuszonych było do opuszczenia Tunezji – niektórzy z nich wyjechali do Francji i innych krajów.
W późniejszym okresie liczba wyznawców, w tym islamskim kraju, wahała się pomiędzy 30 a 60.
W sierpniu 2001 roku delegacja Świadków Jehowy z Tunezji uczestniczyła w kongresie międzynarodowym „Nauczyciele słowa Bożego” w Rzymie[6][7], a latem 2009 roku w kongresie międzynarodowym „Czuwajcie!” w Rzymie[8].
Świadkowie Jehowy wydają publikacje w języku arabskim, również w dialekcie tunezyjskim[9]. W tym dialekcie dostępny jest także oficjalny serwis internetowy – jw.org[10].
Ostatnie opublikowane oficjalnie sprawozdanie Świadków Jehowy z Tunezji pochodzi z 1993 roku. Obecnie sprawozdanie z działalności w tym kraju dołączane jest do ogólnego z 33 krajów, w których działalność Świadków Jehowy jest ograniczona prawnie lub zakazana.
Przypisy | edytuj kod
- ↑ United States Department of State, „Bureau of Democracy, Human Rights and Labor”: 2012 Report on International Religious Freedom – Tunisia (ang.). 20 maja 2013.
- ↑ Watchtower: Kontakt z lokalnym przedstawicielem. jw.org.
- ↑ United States Department of State, „Bureau of Democracy, Human Rights and Labor”: U.S. Department of State Annual Report on International Religious Freedom for 2006 – Tunisia (ang.). 15 września 2006.
- ↑ United States Department of State, „Bureau of Democracy, Human Rights and Labor”: 2010 Report on International Religious Freedom – Tunisia (ang.). 17 listopada 2010.
- ↑ 1956 Yearbook of Jehovah's Witnesses. Watchtower, 1956, s. 152. (ang.)
- ↑ Volontari al Lavoro. „Cronaca”, 3 sierpnia 2001 (wł.).
- ↑ Al Delle Alpi va in campo Geova. „Cronaca”, 7 sierpnia 2001 (wł.).
- ↑ International Convention in Italy - Jehovah's Witnesses (5,09 min) (ang.). 21 czerwca 2009.
- ↑ Watchtower: Publikacje w języku arabskim (Tunezja). jw.org. [dostęp 2017-05-08].
- ↑ Watchtower: JW.org (arabski [Tunezja)] (arab.). jw.org. [dostęp 2018-11-12].
Bibliografia | edytuj kod
- Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego, s. 475
Linki zewnętrzne | edytuj kod
- Tunisia, continued..., adherents.com (ang.)
- Muhammad Harb, Abdul Sami Hrawi, Gabriel Farah: Global Freemasonry in the balance of Islam – Jehovah's Witnesses in the balance. Faculty of Theology in Cairo, (1407 AH / 1987), 1987. (arab.)
- International Religious Freedom Report: Tunisia (2010)
- Refworld/Religious groups: Jehovah's Witness (ang.) – raporty dotyczące wolności religijnej w Tunezji gromadzone przez Urząd Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do spraw Uchodźców
- United States Department of State, „Bureau of Democracy, Human Rights and Labor”: Annual Report on International Religious Freedom for 1999 (ang.). 9 września 1999., www.jewishvirtuallibrary.org
- Rodney Stark & Laurence R. Iannaccone. Why the Jehovah’s Witnesses Grow so Rapidly: A Theoretical Application. „Journal of Contemporary Religion”. Vol. 12, No. 2, 1997 (ang.).
OryginałEdytujHistoria i autorzy
