2 Morski Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Artyleria przeciwlotnicza WP przed wybuchem II wś2 Morski dywizjon artylerii przeciwlotniczej – pododdział artylerii przeciwlotniczej Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Dywizjon został sformowany z dniem 1 listopada 1935 roku. W kampanii wrześniowej 1939 roku jednostka walczyła w obronie wybrzeża, realizując zadania czynnej obrony przeciwlotniczej wojsk Rejonu Umocnionego Hel.
Organizacja wojenna i obsada personalna dywizjonu we wrześniu 1939 | edytuj kod
- dowódca dywizjonu - kpt. mar. Marian Bolesław Wojcieszek
- dowódca 21 baterii stałej – kpt. Ignacy Dziubiński
- dowódca 22 baterii stałej – por. Wiktor Janowski
- dowódca 23 baterii stałej – por. mar. Eugeniusz Gąsiorowski
- dowódca 24 baterii półstałej – por. mar. Wacław Zbigniew Krzywiec
- dowódca kompanii przeciwlotniczych karabinów maszynowych – kpt. Stanisław Kieszniewski
- dowódca plutonu przeciwlotniczych karabinów maszynowych – st. bosm. Ludwik Wilczyński
Każda z trzech baterii stałych uzbrojona była w dwie 75 mm armaty przeciwlotnicze wz. 1922/1924, a bateria półstała w osiem 40 mm armat przeciwlotniczych wz. 1936 (9 września liczba armat zwiększona została do 10). Kompania przeciwlotniczych karabinów maszynowych posiadała karabiny maszynowe wz. 1908/1915, a pluton przeciwlotniczych karabinów maszynowych wyposażony był w 13,2 mm najcięższe karabiny maszynowe wz. 1930.
Bibliografia | edytuj kod
- Rafał Witkowski, Hel na straży wybrzeża 1920-1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1974, wyd. I
OryginałEdytujHistoria i autorzy
