AMZ Dzik

AMZ Dzik w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Dzik – opancerzony samochód produkcji polskiej. Wytwarzany przez AMZ-Kutno w Kutnie od 2004 roku. Przeznaczony do celów patrolowo-interwencyjnych, może być wykorzystywany przez służby porządku publicznego i siły zbrojne. Pancerz zapewnia ochronę przed pociskami pośrednimi kalibru 7,62 mm.

Spis treści

Wersje | edytuj kod

  • Dzik-AT (antyterrorystyczny) – przewozi 6-8 osób, 3 drzwi, 10 otworów strzelniczych. W polskiej Policji zastępują transportery opancerzone BTR-60.
Dzik-2
  • Dzik-2 – 6-8 osób, 5 drzwi, 8 otworów strzelniczych, w stropie obrotnica na karabin maszynowy.
Dzik-3 Ain Jaria – 1 w Iraku
  • Dzik-3 (Ain Jaria – 1) – do 11 osób, 4 drzwi, 13 otworów strzelniczych, w stropie obrotnica na karabin maszynowy, dwie podwójne wyrzutnie granatów dymnych. Wersja eksportowa zaprojektowana dla irackich sił bezpieczeństwa. Produkowany seryjnie od września lub października 2005 roku[1].
  • Dzik Cargo

Wszystkie wersje napędzane są silnikiem wysokoprężnym z turbodoładowaniem, o pojemności 2797 cm³ i mocy maksymalnej 107 kW (146 koni mechanicznych). Podwozie z napędem na 4 koła pochodzi z włoskiej firmy SCAM (SM55 w Dzik-AT, wzmocnione SM62 w dalszych wersjach).

Użytkownicy | edytuj kod

  •  Irak - W czerwcu 2005 roku podpisano kontrakt między Bumarem a rządem Iraku, dotyczący dostawy 600 sztuk Dzików-3, które włączone zostały do służby pod nazwą Ain Jaria – 1[2] Ze względu na różnice w interpretacji zapisów kontraktu wyeksportowano do Iraku jedynie 531 sztuk[3] tych pojazdów.
  •  Litwa
  •  Polska - Dziki-AT użytkowane są w formacjach antyterrorystycznych Policji i Żandarmerię Wojskową od grudnia 2004 [4].

Zobacz też | edytuj kod

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Porównaj: Jarosław Rybak, Dzik pustyni, za „Super Expressem”. Porównaj również Dzik leci do Iraku za „Gazetą Wyborczą”, [dostęp 15.03.2008].
  2. ↑ Informacje o tym kontrakcie m.in. w artykule Dzik-3 dla Iraku, [w:] Magnum-X. Elektroniczna Gazeta Targowa. XV Międzynarodowy Salon Przemysłu Obronnego, Kielce 2005. [dostęp 15.03.2008 r.]
  3. ↑ Norbert Bączyk. Zwierzyniec z Kutna. „Polska Zbrojna”. 591, s. 46-48, 18 maja 2008. Warszawa: Redakcja Wojskowa. ISSN 0867-4523. 
  4. ↑ Grzegorz Hołdanowicz, Dzik 2 w Sulejówku i Wilnie.

Bibliografia | edytuj kod

  • Hołdanowicz G., Dzik – propozycja na czasie, [w:] „Raport Wojsko Technika Obronność”, nr 11, 2004.
  • Hołdanowicz G., Dzik 2 w Sulejówku i Wilnie, „Raport Wojsko Technika Obronność”, nr 4 2005.
  • Kiński A., Dzik-3 dla Iraku, [w:] „Nowa Technika Wojskowa”, nr 8, 2005.
  • Orłowski L., Samochód patrolowo-interwencyjny Dzik, Wyd. Bellona, Warszawa 2006, s. 32, Seria: Typy Broni i Uzbrojenia 222, ​ISBN 83-11-10492-1​.

Linki zewnętrzne | edytuj kod

Na podstawie artykułu: "AMZ Dzik" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy