Ablucja w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Ceremonialne naczynie do ablucji, Polska, XVII w., Muz. Ok., Toruń, fot. J. Mehlich.Ablucja (łac. ablutio – obmycie) – występujące w różnych systemach religijnych rzeczywiste lub symboliczne obmycie rytualne ciała lub jego części (najczęściej rąk), przedmiotów kultowych lub narzędzi ofiarniczych. Ablucji dokonuje się zwykle za pomocą wody, rzadziej wina lub piasku a. mleka (u Indian południowoamerykańskich).
Początkowo był to jeden ze sposobów usunięcia nieczystości rytualnej, obecny w religiach pierwotnych, wedyzmie, zaratusztrianizmie, religiach asyryjsko-babilońskiej, egipskiej i żydowskiej, a także w hinduizmie i islamie (wudu, ghusl).
Z czasem dokonanie oczyszczenia nabrało także znaczenia liturgicznego, np. w kultach helleńskich, w manicheizmie, czy chrześcijaństwie (np. pod postacią chrztu; a w formie bardziej pierwotnej – jako obmycie dłoni przez kapłana w trakcie mszy – lavabo).
U dawnych Słowian były znane niektóre formy ablucji jeszcze przed wprowadzeniem chrześcijaństwa (np. kąpiel w Kupałę).
Zobacz też | edytuj kod
Bibliografia | edytuj kod
- Kudelska, Marta: Hinduizm. Kraków: Wyd. WAM, 2006. Ser. Mała biblioteka religii. ISBN 83-7318-643-4.
- Węcki, Andrzej: Ablucja. [Hasło w:] Mały słownik kultury dawnych Słowian. Red. Lech Leciejewicz. Wyd. 2. Warszawa: WP, 1988, s. 11. ISBN 83-214-0499-5.
