Adiutant w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Adiutant przyboczny armii koronnej w 1775Adiutant (łac. adiuvare – „pomagać”)[1], adiutant ordynansowy – żołnierz pomocniczy (w stopniu oficerskim – zwykle podporucznik lub porucznik) asystujący najwyższym oficerom (zazwyczaj generałom oraz dowódcom jednostek wojskowych). Jest w osobistej dyspozycji swego przełożonego. Wykonuje ogólne prace kancelaryjno-biurowe i organizacyjne zapewniające rytmiczność działalności służbowej dowódcy, a także zlecenia osobistego przełożonego, oraz kieruje pracą innych pracowników adiutantury (kancelarii dowódcy).
Adiutant przyboczny, fligeladiutant (z niem. Flügeladjutant, Flügel – „skrzydło”) pełni podobną funkcję przy głowach państw: prezydentach, królach, cesarzach. Adiutant (fr. Adjudant) – stopień wojskowy we Francuskich Siłach Zbrojnych oraz Legii Cudzoziemskiej. Generał adiutant – funkcja w armii I Rzeczypospolitej i innych ówczesnych armiachZobacz też | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
