Ai Sugiyama w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaAi Sugiyama (jap. 杉山 愛 Sugiyama Ai; ur. 5 lipca 1975 w Jokohamie) – japońska tenisistka, zwyciężczyni czterech turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, liderka rankingu deblowego, medalistka igrzysk azjatyckich, klasyfikowana w czołowej dziesiątce gry pojedynczej.
Spis treści
- 1 Kariera tenisowa
- 2 Historia występów wielkoszlemowych
- 3 Finały turniejów WTA
- 4 Finały turniejów rangi ITF
- 5 Występy w igrzyskach olimpijskich
- 6 Bibliografia
Kariera tenisowa | edytuj kod
W październiku 1992 rozpoczęła karierę zawodową. Do czerwca 2006 odniosła 33 zwycięstwa turniejowe w deblu i 6 w singlu. Po raz pierwszy na czele rankingu światowego deblistek znalazła się w październiku 2000; najwyższą pozycję w grze pojedynczej zajmowała w lutym 2004, była wówczas na miejscu nr 8. Największe sukcesy deblowe odnosiła w parze z Francuzką Julie Halard-Decugis, Belgijką Kim Clijsters i Rosjanką Jeleną Lichowcewą. W grze podwójnej odniosła trzy zwycięstwa w turniejach wielkoszlemowych – z Clijsters wygrała French Open i Wimbledon w 2003, z Halard-Decugis US Open w 2000; ponadto z Hindusem Bhupathim wygrała konkurencję miksta na US Open w 1999.
Spektakularny sukces odniosła na turnieju w Scottsdale w 2003. Turniej został storpedowany przez opady deszczu i zmusiło to organizatorów do rozegrania półfinałów i finałów – zarówno w grze pojedynczej jak i podwójnej – jednego dnia. Sugiyama wygrała najpierw turniej singlowy (w drodze do finału odniosła zwycięstwa nad Amerykankami Lindsay Davenport i Alexandrą Stevenson), pokonując w decydującym meczu Clijsters, a kilka godzin później także deblowy. Tym samym w ciągu jednego dnia rozegrała cztery zwycięskie mecze.
Jesienią 2003 wygrała turniej halowy w Linzu; dwa wygrane turnieje, a także inne udane występy (półfinał w prestiżowym Italian Open w Rzymie, półfinały w Los Angeles, Szanghaju i Filadelfii, IV runda wielkoszlemowych French Open, Wimbledonu i US Open) zapewniły jej udział w kończącym sezon Masters (rozgrywanym po raz pierwszy w obsadzie 8-osobowej). Nie zdołała wyjść na tym turnieju z grupy eliminacyjnej, ale odniosła zwycięstwo nad belgijską wiceliderką rankingu światowego, Justine Henin-Hardenne.
Występowała także w turniejach Masters w deblu (1998-2000 kończyła występy na ćwierćfinale, 2002 była w półfinale, 2003 w finale). Jest pierwszą Japonką, która osiągnęła pozycję liderki rankingu deblistek; najlepszymi sezonami w jej karierze deblowej były rok 2000, kiedy świętowała siedem tytułów oraz 2003, kiedy wygrała osiem imprez.
Z innych wysoko notowanych rywalek, które udało się jej pokonać, warto wymienić Steffi Graf, Amandę Coetzer, Arantxę Sánchez Vicario, Janę Novotną, Mary Pierce, Danielę Hantuchovą, Martinę Hingis. Osiągnęła ćwierćfinały wielkoszlemowe w grze pojedynczej w Australian Open 2000 i na Wimbledonie 2004 (przegrała z późniejszą mistrzynią Szarapową po zaciętym meczu 7:5, 5:7, 1:6). Reprezentowała Japonię na igrzyskach olimpijskich w Atlancie (1996), Sydney (2000) i Atenach (2004); w parze ze Shinobu Asagoe była w półfinale debla na ateńskich igrzyskach, mecz o brązowy medal przegrała z Argentynkami Suárez i Tarabini. Sugiyama jest również reprezentantką w Pucharze Federacji, zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej (1995-2000, od 2003).
Jest zawodniczką praworęczną, z oburęcznym bekhendem. Jako czołowa deblistka wyróżnia się dobrym returnem i wolejem.
Zakończyła karierę w październiku 2009, po przegranym finale gry podwójnej Toray Pan Pacific Open w Tokio – grała w parze z Danielą Hantuchovą.
Historia występów wielkoszlemowych | edytuj kod
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej | edytuj kod
Występy w grze podwójnej | edytuj kod
Występy w grze mieszanej | edytuj kod
Występy w grze podwójnej w turniejach legend | edytuj kod
Finały turniejów WTA | edytuj kod
Gra pojedyncza 13 (6-7) | edytuj kod
Gra podwójna 71 (38–33) | edytuj kod
Gra mieszana 1 (1–0) | edytuj kod
Finały turniejów rangi ITF | edytuj kod
Gra pojedyncza 3 (1-2) | edytuj kod
Gra podwójna 5 (4-1) | edytuj kod
Występy w igrzyskach olimpijskich | edytuj kod
Gra pojedyncza | edytuj kod
Gra podwójna | edytuj kod
Bibliografia | edytuj kod
- Profil na stronie WTA (ang.). Women’s Tennis Association. [dostęp 25 grudnia 2014].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 25 grudnia 2014].
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King (ang.). Billie Jean King Cup. [dostęp 25 grudnia 2014].
