Aktywność promieniotwórcza w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaAktywność promieniotwórcza – wielkość fizyczna równa szybkości rozpadu promieniotwórczego jąder atomowych danej próbki.
Spis treści
- 1 Własności
- 2 Jednostki
- 3 Wielkości pochodne
- 4 Przykładowe wartości
- 5 Aktywność a zagrożenie promieniowaniem
- 6 Przypisy
- 7 Bibliografia
Własności | edytuj kod
Z powyższej definicji wynika, że w przypadku grupy atomów scharakteryzowanych stałą rozpadu aktywność tych atomów jest proporcjonalna do aktualnej liczby jąder:
gdzie: – liczba jąder radionuklidu w chwili Zanik aktywności opisuje wyrażenie wykładnicze (przedostatnie z linijki powyżej):
gdzie jest aktywnością w momencie początkowym.
Aktywność nie zależy od prostych procesów fizycznych czy chemicznych jak zmiany temperatury, ciśnienia czy reakcje chemiczne.
Jednostki | edytuj kod
Jednostką aktywności jest bekerel, Bq:
1 Bq = 1 rozpad / 1 sPopularną i historyczną jednostką pozaukładową jest kiur (jednostka miary):
1 Ci = 3,7 · 1010 Bq1 Ci został zdefiniowany jako aktywność jednego grama radu-226.
Wielkości pochodne | edytuj kod
Aktywność przeliczoną na jednostkę masy substancji promieniotwórczej nazywamy aktywnością właściwą. Aktywność właściwą można też wyrażać względem długości (dla źródeł liniowych), powierzchni (dla źródeł płaskich) lub objętości[1].
Aktywność substacji pozbawionej zanieczyszczeń nazywana jest aktywnością własną[1].
Zobacz też: aktywność nasycenia
Przykładowe wartości | edytuj kod
Aktywność a zagrożenie promieniowaniem | edytuj kod
Aktywność nie określa stopnia zagrożenia promieniowaniem jonizującym. Zagrożenie napromieniowaniem zależy od bardzo wielu czynników, jak: rodzaj promieniowania, energia emitowanych cząstek, ich przenikliwości, rodzaju radionuklidu (czy jest metabolizowany czy od razu wydalany z organizmu), sposobu napromieniowania (z wewnątrz czy z zewnątrz), narządu narażonego na promieniowanie.
Przypisy | edytuj kod
- ↑ a b red. nacz. tomu Jan Zienkiewicz: red. nacz. Heliodor Chmielewski: Encyklopedia Techniki. T. Energia jądrowa. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1970, s. 16, seria: Encyklopedia Techniki.
Bibliografia | edytuj kod
- Piotr Jaracz: Promieniowanie jonizujące w środowisku człowieka. Fizyka, skutki radiologiczne, społeczeństwo. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-235-0146-7.
OryginałEdytujHistoria i autorzy
