Alfrēds Kalniņš w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaAlfrēds Bruno Jānis Kalniņš (ur. 23 sierpnia 1879 w Kiesiu, Inflanty, zm. 23 grudnia 1951 w Rydze) – łotewski kompozytor, twórca opery narodowej. Ojciec Jānisa. Absolwent Konserwatorium Petersburskiego. Organista w kościołach w estońskiej Parnawie i Dorpacie (est. Tartu) oraz w łotewskiej Lipawie i Rydze. Profesor i rektor Konserwatorium Łotewskiego w Rydze. Autor muzyki scenicznej oraz pieśni (m.in. do wierszy Jānisa Rainisa). Prawykonania poematu symfonicznego „Pod Staburagiem” dokonała w Rydze w 1910 roku Orkiestra Filharmonii Warszawskiej pod dyrekcją Grzegorza Fitelberga.
15 listopada 1937 otrzymał Order Trzech Gwiazd III klasy[1].
Spis treści
Opery | edytuj kod
- „Baņuta” (pol. Baniuta, libr. Arturs Krūmiņš) – 1920
- „Salinieki” (pol. Wyspiarze Arturs Krūmiņš) – 1926, druga wersja „Dzintenes Atmoda” (pol. Przebudzenie ojczyzny) – 1933
Balet | edytuj kod
- „Staburag” – 1943
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Oskars Gerts: Triju Zvaigžn̦u Gaismā 1924-1940. Ryga: Latvijas Vēstnesis, 1997, s. 137. (łot.)
Bibliografia | edytuj kod
- Lesław Czapliński „Alfrēds Kalniņš: klasyk opery łotewskiej i jego imiennicy” w: MUZYKA 21 1/2009
Linki zewnętrzne | edytuj kod
- Biografia i twórczość (łot.)