Andiżan w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaAndiżan (uzb.: Andijon, uzb. cyr.: Андижон; ros.: Андижан) – miasto we wschodnim Uzbekistanie, w Kotlinie Fergańskiej, nad rzeką Andijonsoy, przy granicy z Kirgistanem, siedziba administracyjna wilajetu andiżańskiego. W 1989 roku liczyło ok. 293 tys. mieszkańców. Ośrodek przemysłu maszynowego, elektrotechnicznego, chemicznego spożywczego i lekkiego (włókienniczy, obuwniczy, odzieżowy). W mieście działają cztery szkoły wyższe, dwa teatry oraz muzeum[1]. Andiżan jest także ważnym węzłem komunikacyjnym (węzeł drogowy, kolejowy, port lotniczy).
Spis treści
Historia | edytuj kod
Pierwsze wzmianki o mieście (pod nazwą Andukan) pochodzą z IX wieku. W XV wieku Andiżan stał się głównym miastem w Kotlinie Fergańskiej i był ważnym przystankiem na jedwabnym szlaku, położonym w połowie drogi między Kaszgarem a Chodżentem. Miasto znane jest także jako miejsce urodzin Babura, założyciela indyjskiej dynastii Wielkich Mogołów[2].
W XVIII wieku Andiżan został włączony do chanatu kokandzkiego. W 1876 roku miasto zostało zajęte przez Rosję podczas kampanii wojskowej, która miała na celu stłumienie powstania przeciw sprzyjającemu Rosji chanowi Kokandu. Miasto znalazło się wówczas w obwodzie fergańskim. W 1898 roku wybuchło kolejne powstanie, tym razem przeciwko Rosjanom, szybko jednak zostało przez nich stłumione. W 1902 roku Andiżan został zniszczony przez silne trzęsienie ziemi[3].
W maju 2005 roku doszło do gwałtownych protestów przeciwko polityce prezydenta i rządu uzbeckiego, a w efekcie do masakry.
