Andrzej Zaorski w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Odcisk dłoni aktora w Promenadzie Gwiazd w MiędzyzdrojachAndrzej Adam Zaorski (ur. 17 grudnia 1942[1] w Piaskach) – polski aktor i artysta kabaretowy, występujący w telewizji, filmie i teatrze, a także w radiu. Syn Tadeusza Zaorskiego[a], starszy brat Janusza Zaorskiego, teść Andrzeja Butruka.
Spis treści
Życiorys | edytuj kod
Ukończył studia na PWST w Warszawie w 1964, debiutował w teatrze 31 stycznia 1965. Występował w warszawskim teatrze Współczesnym (do 1970), potem w Ateneum, Narodowym, Powszechnym, Na Targówku i teatrze Kwadrat, w kabaretach „U Lopka”, Pod Egidą, „Tu 60-tka” i „Kaczuch Show”. W latach 70. uczestniczył w produkcjach cyklicznych programów telewizyjnych (m.in. Gallux Show, Studio Gama) oraz radiowych (60 minut na godzinę). W 1991 otrzymał nagrodę Wiktora (dla osobowości telewizyjnej).
W latach 1991–1993 współtworzył telewizyjny cykl Polskie zoo.
Na początku lat 90. wycofał się z aktywnej pracy w teatrze i filmie, choć pod koniec tej dekady i na początku następnej wystąpił w kilku serialach, a także podejmował próby reżyserskie. Po przebyciu w 2004 udaru mózgu, co spowodowało paraliż i znaczne ograniczenie zdolności wysławiania się niemal równoznaczne u aktora z utratą głosu, napisał wydaną w 2006 autobiograficzną powieść Ręka, noga, mózg na ścianie[2], w której opisał proces wychodzenia z choroby.
Zaorski występuje w powieści radiowej W Jezioranach.
Filmografia | edytuj kod
- 2003–2004: Sprawa na dziś − portier Maurycy
- 1991: Panny i wdowy − malarz Henryk, mąż Marii
- 1988: Piłkarski poker
- 1984: Baryton
- 1982: Matka Królów
- 1980: Nasze podwórko − ojciec Tomka
- 1979: Skradziona kolekcja
- 1977: Lalka − Julian Ochocki
- 1974: Ile jest życia
- 1971: Bolesław Śmiały
- 1970: Raj na ziemi
- 1969: Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię – dziennikarz „Kuriera Polskiego” (głos)
- 1967: Stawka większa niż życie
- 1967: Westerplatte
- 1966: Małżeństwo z rozsądku
- 1966: Marysia i Napoleon
Dubbing | edytuj kod
- 1961: Salvatore Giuliano
- 1963: Zbrodnia doskonała – adwokat Philliet
- 1964: Dwaj muszkieterowie – Piotr
Ordery i nagrody | edytuj kod
- 2012: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – „za wybitne zasługi w pracy artystycznej i twórczej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych w Polsce”[3][4]
- 2006: Złoty Mikrofon
Uwagi | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ wg innych źródeł 7 stycznia 1943: sam Zaorski podaje datę grudniową i wyjaśnia, że fakt jego urodzenia zarejestrowano dopiero w styczniu pod nieprawidłową datą
- ↑ współpraca: Katarzyna Ciesielska; ISBN 83-922240-8-6
- ↑ Odznaczenia dla działaczy opozycji demokratycznej. prezydent.pl, 2012-12-13. [dostęp 2012-12-15].
- ↑ M.P. z 2013 r. poz. 305
Linki zewnętrzne | edytuj kod
- Andrzej Zaorski w bazie IMDb (ang.)
- Andrzej Zaorski w bazie Filmweb
- Andrzej Zaorski w bazie filmpolski.pl
- Andrzej Zaorski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
