Betty Stöve

Betty Stöve w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Betty Stöve (ur. 24 czerwca 1945 w Rotterdamie) – holenderska tenisistka, zwyciężczyni dziesięciu turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, finalistka Wimbledonu w grze pojedynczej, reprezentantka w Pucharze Federacji.

Spis treści

Kariera tenisowa | edytuj kod

Praworęczna tenisistka holenderska słynęła z atletycznego przygotowania. Ze względu na silny serwis, wolej i bekhend (czemu sprzyjał wzrost 185 cm) jej styl nazywano często „męskim”. Ofensywnie grająca Stöve chętnie kończyła akcje przy siatce, a najlepsze wyniki osiągała na szybkich nawierzchniach i w grze podwójnej.

Miała także znaczące osiągnięcia w singlu. Była mistrzynią Holandii, wygrała dwa turnieje w erze open (Gstaad i Tokio w 1970) oraz turniej w Bristolu w 1966. W 1977 dotarła do finału Wimbledonu, w którym zmierzyła się z rówieśniczką, Brytyjką Virginią Wade. Decydujący mecz z faworytką londyńskiej publiczności przegrała w trzech setach (6:4, 3:6, 1:6). W tym samym roku była też w półfinale US Open, co w sumie dało jej pozycję nr 5. w rankingu światowym WTA.

Wygrała sześć turniejów wielkoszlemowych w deblu. Trzy zwycięstwa odniosła w 1972 – we French Open i na Wimbledonie partnerowała jej Billie Jean King, na US Open Françoise Durr. W 1977 deblową rywalizację w US Open wygrała wspólnie z Martiną Navrátilovą, a w 1979 odniosła dwa zwycięstwa, oba w parze z Wendy Turnbull (French Open, US Open). Wszystkie cztery tytuły mikstowe zdobyła z reprezentantem RPA Frew McMillanem (Wimbledon 1978 i 1981, US Open 1977 i 1978). Ponadto w finałach Wimbledonu w deblu grała w 1973, 1975 (oba występy z Durr), 1976 (z King), 1977 (z Navrátilovą) i 1979 (z Turnbull). W ostatnich latach kariery jej partnerkami deblowymi były Pam Shriver i Hana Mandlíková. Jednocześnie pełniła funkcję trenerki Mandlíkovej.

W latach 1964-1983 broniła barw narodowych w Pucharze Federacji. Bilans jej występów wynosi 45 wygranych i 15 porażek. Stöve działała na rzecz równouprawnienia zawodowego tenisistek. Kierowała organizacją Women’s Tennis Association, a w 1979 została pierwszą kobietą wybraną do władz Międzynarodowej Federacji Tenisowej.

Wygrane turnieje wielkoszlemowe | edytuj kod

Gra podwójna | edytuj kod

  • 1972 French Open, Wimbledon (oba z Billie Jean King), US Open (z Françoise Durr)
  • 1977 US Open (z Martiną Navrátilovą)
  • 1979 French Open, US Open (oba z Wendy Turnbull)

Gra mieszana | edytuj kod

(wszystkie tytuły z Frew McMillanem):

  • 1977 US Open
  • 1978 Wimbledon, US Open
  • 1981 Wimbledon

Historia występów wielkoszlemowych | edytuj kod

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

      A, brak startu

     NH, turniej się nie odbył

Turniej Australian Open odbył się dwukrotnie w 1977 roku (styczeń i grudzień), za to nie został rozegrany w 1986.

     Początek Ery Open

Występy w grze pojedynczej | edytuj kod

Występy w grze podwójnej | edytuj kod

Występy w grze mieszanej | edytuj kod

Finały turniejów WTA | edytuj kod

Gra pojedyncza 18 (4–14) | edytuj kod

Gra podwójna 148 (81–67) | edytuj kod

Przed Erą Open 1 (0–1) | edytuj kod

W Erze Open 147 (81–66) | edytuj kod

Gra mieszana 18 (8–10) | edytuj kod

Przed Erą Open 2 (1–1) | edytuj kod

W Erze Open 16 (7–9) | edytuj kod

Występy w Turnieju Mistrzyń | edytuj kod

W grze pojedynczej | edytuj kod

W grze podwójnej | edytuj kod

Występy w turnieju WTA Doubles Championships | edytuj kod

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Ranking z czerwca 1983 roku, kiedy zakończyła starty indywidualne.
  2. ↑ Oficjalny komputerowy ranking deblowy WTA rozpoczął się od 1984 roku. Dane wcześniejsze podane na podstawie: Zbigniew Dutkowski, 150 rakiet. Najlepsi tenisiści świata, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1984

Bibliografia | edytuj kod

Linki zewnętrzne | edytuj kod

Na podstawie artykułu: "Betty Stöve" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy