Biała laska w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Biała laskaBiała laska – laska używana przez osoby niewidome, zarówno jako pomoc, jak i sygnał dla osób sprawnych.
Nauka posługiwania się laską w terenieTradycyjna biała laska chroni osobę niewidomą przed zderzeniem z przeszkodą pionową lub poziomą, umożliwia rozpoznanie terenu, a także sygnalizuje innym osobom niepełnosprawność wzroku.
Pomysłodawcą białej laski był angielski fotograf James Biggs mieszkający w Bristolu, który stracił wzrok w wypadku w roku 1921. Białe laski upowszechniły się początkowo w Anglii w latach 30 XX w.
15 października przypada Święto Białej Laski - Międzynarodowy Dzień Niewidomych - obchodzone cyklicznie od roku 1964, początkowo w Stanach Zjednoczonych, a od 1970 na całym świecie[1].
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Dzień białej laski. [dostęp 2012-03-08].
