Białobrzegi (powiat lubartowski)

Na mapach: 51°37′36″N 22°24′17″E/51,626667 22,404722

Białobrzegi (powiat lubartowski) w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Białobrzegi – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubartowskim, w gminie Kock, na stromym północnym skraju doliny Wieprza.

Niegdyś uposażenie biskupstwa płockiego.

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w ziemi stężyckiej[2]. Wieś wchodziła wraz z folwarkiem w skład klucza kockiego księżnej Anny Jabłonowskiej[3]. W latach 1809–1954 istniała gmina Białobrzegi. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa lubelskiego.

We wsi znajduje się zabytkowa mogiła pułkownika Berka Joselewicza[4].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kocku.

Zobacz też | edytuj kod

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ GUS. Bank Danych Lokalnych
  2. ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  3. ↑ Janina Berger-Mayerowa, Księżna Pani na Kocku i Siemiatyczach : (działalność gospodarcza i społeczna Anny z Sapiehów Jabłonowskiej), w: Archiwum Towarzystwa Naukowego we Lwowie. Wydział 2, Historyczno-Filozoficzny. Tom 18, Zeszyt 1, Lwów 1937, s. 330.
  4. ↑ Grób Berka Joselewicza na portalu Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństaw. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
Na podstawie artykułu: "Białobrzegi (powiat lubartowski)" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy