Białykał w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaBiałykał (do 1999 roku - Biały Kał) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie rawickim, w gminie Pakosław.
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana wówczas jako Białykał należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kröben (krobskim) w rejencji poznańskiej[1]. Białykał należał do okręgu jutroszyńskiego tego powiatu i stanowił część majątku Pakosław, którego właścicielem był wówczas (1846) książę Pignatelli[1]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 206 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 27 dymów (domostw)[1].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie leszczyńskim.
Publikacja z 1964 roku podaje, że Białykał jest jedną z miejscowości występowania grupy Hazaków[2].
W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Granicznej I linii „Białykał”[3].
Przypisy | edytuj kod
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 230.
- ↑ Ludwik Gomolec: Wielkopolskie grupy regionalne i lokalne nazwy ludności wiejskiej. W: red. Józef Burszta: Kultura ludowa Wielkopolski. T. 2. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1964, s. 26.
- ↑ Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 22. ISBN 83-87424-77-3.
Linki zewnętrzne | edytuj kod
- Białykał, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 198 .
