Blues-rock w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii (Przekierowano z Blues rock) Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaBlues-rock – styl w muzyce rockowej, powstały z połączenia elementów bluesa i rocka. Blues-rock narodził się w połowie lat 60. XX wieku w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Pierwszymi artystami grającymi blues-rocka byli Alexis Korner, John Mayall oraz Paul Butterfield[3].
Muzycy grający w tym stylu stawiali sobie za cel odrodzenie klasycznego bluesa. Choć muzyka przez nich grana strukturalnie odpowiadała temu gatunkowi muzyki, nie był to ortodoksyjny czarny blues, lecz styl osadzony w estetyce rockowej. Często też nazywany był „białym bluesem”.
Charakterystyka | edytuj kod
Blues-rock opiera się na bluesowej improwizacji i 12-taktowej strukturze bluesa. Często charakteryzuje go mocniejszy riff gitarowy oraz szybsze tempo.
Instrumenty | edytuj kod
Do najważniejszych instrumentów stosowanych w blues-rocku zalicza się gitarę elektryczną, gitarę basową oraz zestaw perkusyjny. Wokal również przeważnie odgrywa kluczową rolę, jednak nie zawsze, biorąc pod uwagę liczbę instrumentalnych utworów blues-rockowych. Oprócz tego wykorzystywane są instrumenty klawiszowe, takie jak syntezator, fortepian czy organy Hammonda. Brzmienie przesterowanych gitar odróżnia blues-rocka od tradycyjnego bluesa, w którym standardem jest gitara akustyczna.
Przypisy | edytuj kod
- ↑ PieroP. Scaruffi PieroP., ''History of Rock Music'', www.scaruffi.com, 2009 [dostęp 2020-09-28] (ang.).
- ↑ Weinstein, Deena, „Heavy Metal: The Music and its Culture”, DaCapo, 2000, ISBN 0-306-80970-2, s. 14.
- ↑ Allmusic.com.
- Zobacz też: Portal:Rock
