Brabancja Flamandzka w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaBrabancja Flamandzka (niderl. Vlaams-Brabant, wym. [ˌvla.msˈbra.bɑnt]) – prowincja w Belgii, we Flandrii. Jej stolica to Leuven.
Graniczy z prowincjami: Antwerpia, Limburgia, Brabancja Walońska, Hainaut, Liège i Flandria Wschodnia. Otacza też Region Stołeczny Brukseli. Brabancja Flamandzka zajmuje powierzchnię 2106 km². W styczniu 2018 zamieszkiwało ją ponad milion osób.
Prowincja podzielona jest na 2 dystrykty (Halle-Vilvoorde i Leuven) oraz 65 gmin.
Brabancja Flamandzka powstała w 1995, w wyniku podziału dawnej Brabancji na trzy części: flamandzką, walońską i nienależący do żadnej z prowincji Region Stołeczny Brukseli.
Dystrykt Halle-Vilvoorde | edytuj kod
Osobny artykuł: Dystrykt Halle-Vilvoorde.Dystrykt Leuven | edytuj kod
Gminy:
- Aarschot
- Begijnendijk
- Bekkevoort
- Bertem
- Bierbeek
- Boortmeerbeek
- Boutersem
- Diest
- Geetbets
- Glabbeek
- Haacht
- Herent
- Hoegaarden
- Holsbeek
- Huldenberg
- Keerbergen
- Kortenaken
- Kortenberg
- Landen
- Leuven
- Linter
- Lubbeek
- Oud-Heverlee
- Rotselaar
- Scherpenheuvel-Zichem
- Tervuren
- Tielt-Winge
- Tienen
- Tremelo
- Zoutleeuw
Linki zewnętrzne | edytuj kod
Na podstawie artykułu: "Brabancja Flamandzka" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy
OryginałEdytujHistoria i autorzy