Carskie Siły Powietrzne w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Bombowiec Imperatorskich Sił Powietrznych - Russkij Vitiaz Zabudowania lotniska Imperatorskich Sił Powietrznych w Tallinnie.jpg){kind=link}
Imperatorskie Siły Powietrzne Rosji (ros. Императорский военно-воздушный флот России) – część armii carskiej Imperium Rosyjskiego istniejąca pomiędzy 1910 a 1917 rokiem.
W 1910 Armia Imperium Rosyjskiego zakupiła kilkanaście francuskich samolotów i rozpoczęła trenowanie pierwszych pilotów wojskowych przez instruktorów francuskich. 12 sierpnia 1912 roku, rosyjskie Ministerstwo Spraw Wojskowych wdało rozkaz numer 397. Zgodnie z nim, w Sztabie Generalnym utworzono zarząd lotnictwa i aeronautyki. Obecnie, ten dzień uznaje się oficjalnie jako datę założenia rosyjskich sił powietrznych[1].
W 1913 Igor Sikorski zbudował pierwszy czterosilnikowy dwupłat Russkij Witiaź, a zaraz potem pierwszy czterosilnikowy samolot bombowy Ilja Muromiec. W tym samym roku Dmitrij Grigorowicz zbudował kilka pierwszych wodnosamolotów dla Marynarki Carskiej.
Spis treści
I wojna światowa | edytuj kod
W momencie wybuchu wojny Imperatorskie Siły Powietrzne były zaraz po francuskich najlepiej wyposażone i zorganizowane. W pierwszych miesiącach wojny samoloty rosyjskie były poprzedzielane, podobnie jak w innych armiach, do jednostek liniowych. Prowadziły działania rozpoznawcze i naprowadzające ogień własnej artylerii na stanowiska nieprzyjaciela.
W sierpniu 1914 roku flota powietrzna Rosji składała się z około 244 samolotów pogrupowanych w 30 jednostkach liniowych (авиаотряды(AO)) oraz ośmiu jednostek fortecznych. Armia posiadała także 14 sterowców.
Sytuacja zmieniła się w grudniu 1914 roku. Wtedy to została utworzona pierwsza specjalistyczna jednostka bojowa utworzona z samolotów Ilja Muromiec i użyta z powodzeniem na froncie wschodnim w walkach przeciwko Niemcom i Austro-Węgrom.
W 1915 roku lotnictwo Rosji będące dotychczas częścią wojsk inżynieryjnych, zostały wyodrębnione i podporządkowane Stawce – kwaterze głównej Naczelnego Dowódcy Armii.
W miarę upływu czasu i załamywaniu się potęgi Imperium nastąpiło zahamowanie rozwoju sił powietrznych. Warto przytoczyć przykład w okresie od początku wojny do 1917 roku w Rosji wyprodukowano około 5000 samolotów, gdy w tym samym czasie w Cesarstwie Niemieckim około 45 000.
Wybuch rewolucji październikowej doprowadził do załamania lotnictwa rosyjskiego. Część samolotów i struktury została przejęta przez Armię Czerwoną, a część walczyła po stronie białych.
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Piotr Butowski, Lato w Kubince, „Lotnictwo Aviation International”, nr 10 (2017), s. 34-38, ISSN 2450-1298
Linki zewnętrzne | edytuj kod
- Portal WAR is OVER: Russian aviation in WW1 and Civilian War (ang.). [dostęp 27 lutego 2009].
Zobacz też | edytuj kod
OryginałEdytujHistoria i autorzy
