Cerkiew Narodzenia NMP w Żłobku w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaCerkiew Narodzenia NMP w Żłobku – dawna filalna cerkiew greckokatolicka, wzniesiona w 1830 we wsi Żłobek.
Od 1977 cerkiew pełni funkcję rzymskokatolickiego kościoła filialnego pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Czarnej. Obiekt włączony do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.
Spis treści
Historia | edytuj kod
Cerkiew w Żłobku powstała w 1830 w miejscu, stojącej niegdyś 300 m na wschód od obecnej, poprzedniej cerkwi, wzmiankowanej już w roku 1782. Po roku 1951 opuszczona. W okresie tym zniknęło z niej ruchome wyposażenie. Do roku 1976 wykorzystywana jako magazyn szyszek. W roku 1977 przejęta przez kościół rzymskokatolicki. W trakcie prac adaptacyjnych usunięto ramę ikonostasu, a oryginalny, zdewastowany ołtarz zastąpiono ołtarzem przeniesionym z cerkwi w Lutowiskach. Po zakończeniu prac w roku 1979 służy jako kościół.
Architektura i wyposażenie | edytuj kod
Cerkiew w Żłobku jest świątynią orientowaną, dwudzielną o konstrukcji zrębowej. Zbudowana została z funduszy państwowych przez Austriaków. Efektem tego jest mocno uproszczona, latynizująca architektura cerkwi. Prezbiterium i szersza od niego nawa wybudowane na planie prostokąta. Do prezbiterium od północy przylega zakrystia. Od zachodu mały przedsionek o konstrukcji słupowej. Nad nawą, prezbiterium i przedsionkiem dachy dwuspadowe, nad zakrystią pulpitowy. Wszystkie kryte gontem.
W świątyni nie zachowały się elementy pierwotnego wyposażenia. Dział Sztuki Cerkiewnej Muzeum Zamku w Łańcucie ma w swoich zbiorach XIX-wieczne chorągwie procesyjne, lichtarze oraz ikonę Matki Boskiej z tutejszej cerkwi.
Wokół cerkwi | edytuj kod
Na północny zachód od cerkwi stała drewniana dzwonnica parawanowa kryta gontowym daszkiem. Aktualnie nie istnieje. Obecnie przy cerkwi stoi nowa drewniana dzwonnica.
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie. 2020-09-30. s. 1. [dostęp 2015-09-17].
Bibliografia | edytuj kod
- StanisławS. Kryciński StanisławS., Cerkwie w Bieszczadach, Pruszków: Rewasz, 2005, s. 128–129, ISBN 83-89188-39-2, ISBN 83-89188-38-4, OCLC 69495051 .
- Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Pruszków, 2003, str. 205 ISBN 83-89188-08-2
OryginałEdytujHistoria i autorzy
