Charles Sherrington

Charles Sherrington w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Sir Charles Scott Sherrington (ur. 27 listopada 1857 w Islington, Londyn, zm. 4 marca 1952 w Eastbourne) - angielski lekarz i fizjolog, laureat Nagrody Nobla z dziedziny fizjologii i medycyny w roku 1932 za odkrycie funkcji neuronów.

Studiował w Gonville and Caius College na Uniwersytecie Cambridge. W roku 1893 uzyskał tam tytuł doktora nauk medycznych[1].

W latach 1895-1913 profesor uniwersytetu w Liverpoolu, w latach 1913-1935 uniwersytetu w Oksfordzie, członek (prezes w latach 1920-1925) Towarzystwa Królewskiego w Londynie (Royal Society). Jeden z najwybitniejszych twórców współczesnej neurofizjologii. Zajmował się głównie badaniem unerwienia mięśni i odruchową czynnością rdzenia kręgowego, wprowadził pojęcie synapsy i zapoczątkował badania zjawisk na synapsach, podał klasyfikację receptorów. Stworzył współczesny język neurofizjologii. Wykazał istnienie ośrodkowych procesów hamowania i pobudzania, opisał zjawiska indukcji równoczesnej i następczej w rdzeniu kręgowym. Wyjaśnił znaczenie proprioreceptorów w czynności mięśni. Autor kilkuset publikacji, m.in. główne prace: The Integrative Action of the Nervous System (1906), Mammalian physiology (1919), Reflex Activity of the Spinal Cord (1932), The Brain and Its Mechanism (1933). Za odkrycia dotyczące funkcji neuronów otrzymał w 1932 roku nagrodę Nobla (wspólnie z E.D. Adrianem).

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ ACAD ↓.

Bibliografia | edytuj kod

  • Sherrington, Charles Scott (ang.). A Cambridge Alumni Database. [dostęp 2016-11-13].
  • Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger: Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna. Warszawa: 1969.
  • Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.

Linki zewnętrzne | edytuj kod

Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Charles Sherrington" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy