Chilperyk II (król Franków)

Chilperyk II (król Franków) w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Chilperyk II (ur. ok. 672, zm. 13 lutego 721) – król frankijski z dyn. Merowingów w latach 715–721, wstępując do zakonu przybrał imię „Daniel”.

Został wyciągnięty z klasztoru i obwołany marionetkowym królem w Paryżu przez antymajordoma Raganfreda – rywala Karola Młota.

Raganfred pomaszerował z Chilperykiem II i wojskiem do Kolonii w celu zaanektowania skarbu koronnego, ale został pokonany przez Karola Młota w bitwie pod Vincy koło Cambrai (716 r.).

Raganfred uciekł za granicę zaś Karol Młot nie obalił Chilperyka II, a nawet ustanowił go zwierzchnim królem. Był to krok polityczny – Karolowi Młotowi chodziło o osłabienie czujności nieprzychylnego mu możnowładztwa: władzę formalnie sprawował król, a w rzeczywistości jego majordom Karol Młot.

Bibliografia | edytuj kod

  • Gustav Faber, Merowingowie i Karolingowie, PIW, Warszawa 1994.
Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Chilperyk II (król Franków)" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy