Chlorek piwaloilu w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania NiebezpieczeństwoChlorek piwaloilu (nazwa skrótowa PvCl) – organiczny związek z grupy chlorków kwasów karboksylowych. Wykorzystywany jest do wprowadzania piwaloilowej grupy ochronnej dla funkcji hydroksylowych[4] oraz jako czynnik kondensujący promujący reakcję alkoholi z kwasem fosfonowym lub monoestrami tego kwasu (H-fosfonianami). Jest najczęściej stosowanym czynnikiem kondensującym w chemicznej syntezie oligonukleotydów metodą H-fosfonianową[5].
Przypisy | edytuj kod
- ↑ a b c d e f g h i Chlorek piwaloilu (ang.). [martwy link] The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-06-30].[niewiarygodne źródło?]
- ↑ a b c d Chlorek piwaloilu (nr T72605) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Polski.
- ↑ Pivaloyl chloride, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-06-30] (ang.).
- ↑ M. Schelhaas, H. Waldmann. Protecting Group Strategies in Organic Synthesis. „Angew.Chem.Int.Ed.”. 35 (18), s. 2056-2083, 1996. DOI: 10.1002/anie.199620561.
- ↑ Synthesis of Oligodeoxyribo- and Oligoribonucleotides According to the H-Phosphonate Method. W: R. Stromberg, J. Stawinski: Current Protocols in Nucleic Acid Chemistry. Nowy Jork: John Wiley & Sons, 2004, s. rozdział 3.4. DOI: 10.1002/0471142700.nc0304s19.