Ciało krystaliczne w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Kryształy insulinyCiało krystaliczne – ciało stałe, w którym cząsteczki (kryształy molekularne), atomy (kryształy kowalencyjne) lub jony (kryształy jonowe) są ułożone w uporządkowany schemat powtarzający się we wszystkich trzech wymiarach przestrzennych. W objętości ciała cząsteczki zajmują ściśle określone miejsca, zwane węzłami sieci krystalicznej, i mogą jedynie drgać wokół tych położeń[1].
Każdy kryształ zbudowany jest z wielu powtarzających się komórek elementarnych. W zależności od ich rodzaju kryształy tworzą różne układy krystalograficzne. Określenie „ciało krystaliczne” odnosi się do ciał o dwojakiej budowie[1]:
- monokryształu, zwanego krócej „kryształem” – uporządkowanie obejmuje całe ciało;
- polikryształu – uporządkowanie obejmuje fragmenty ciała.
Zobacz też | edytuj kod
- ciekły kryształ
- jednorodność chemiczna kryształu
- jednorodność fizyczna kryształu
- elementy symetrii kryształów
- kryształ czasoprzestrzenny
Przypisy | edytuj kod
- ↑ a b Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 203, ISBN 83-7183-240-0 .
Na podstawie artykułu: "Ciało krystaliczne" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy
OryginałEdytujHistoria i autorzy
