Copa Libertadores w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaCopa Libertadores de América, czyli Puchar Wyzwolicieli Ameryki – międzynarodowe rozgrywki klubowe pomiędzy najlepszymi klubami piłkarskimi Ameryki Południowej. Rozgrywki odbywają się co roku.
Spis treści
- 1 Format
- 2 Przydział miejsc
- 3 Zwycięzcy
- 4 Osiągnięcia według klubów
- 5 Osiągnięcia według państw
- 6 Najlepsi strzelcy w historii
- 7 Zobacz też
- 8 Przypisy
- 9 Linki zewnętrzne
Format | edytuj kod
Rozgrywki miały różne formaty na przestrzeni lat. Pierwotnie tylko mistrzowie poszczególnych krajów Ameryki Południowej mogli uczestniczyć w turnieju. W 1966 dopuszczono również wicemistrzów. W 1998 roku zaproszone zostały zespoły z Meksyku, które regularnie brały udział w czempionacie od roku 2000 do 2016, kiedy nastąpiło jego powiększenie z 20 do 32 zespołów. Obecnie w rozgrywkach występują co najmniej po cztery zespoły z danego kraju, przy czym Argentyna może wystawić sześć klubów, a Brazylia siedem.
Obecny format zakłada również trzy rundy eliminacyjne, grane od stycznia do lutego. W pierwszej rundzie bierze udział 6 zespołów, w drugiej 16 i w trzeciej 8, które podzielone są na pary, które to rywalizują w formie dwumeczu. Zwycięzcy trzeciej rundy oraz pozostałych 26 uczestników uczestniczą w fazie grupowej, w której to zespoły podzielone są na osiem grup. Zwycięzcy każdej grupy, a także drużyny, które zajęły w nich drugie miejsce grają następnie w fazie pucharowej, granej na tej samej zasadzie, która panuje w Lidze Mistrzów. W przeciwieństwie jednak do europejskich rozgrywek, finał odbywa się w formie dwumeczu, rozgrywanego na boiskach finalistów poszczególnych edycji, wyjątkiem był finał w 2019, rozgrywany był wtedy jeden mecz na neutralnym boisku w stolicy Peru czyli Limie. Zwycięzca Copa Libertadores otrzymuje szansę gry w dwóch turniejach: Klubowych Mistrzostwach Świata oraz Recopa Sudamericana[1].
