Copa Libertadores w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaCopa Libertadores de América, czyli Puchar Wyzwolicieli Ameryki – międzynarodowe rozgrywki klubowe pomiędzy najlepszymi klubami piłkarskimi Ameryki Południowej oraz Meksyku. Rozgrywki odbywają się co roku.
Spis treści
- 1 Format
- 2 Przydział miejsc
- 3 Zwycięzcy
- 4 Osiągnięcia według klubów
- 5 Osiągnięcia według państw
- 6 Najlepsi strzelcy w historii
- 7 Zobacz też
- 8 Przypisy
- 9 Linki zewnętrzne
Format | edytuj kod
Rozgrywki miały różne formaty na przestrzeni lat. Pierwotnie tylko mistrzowie poszczególnych krajów Ameryki Południowej mogli uczestniczyć w turnieju. W 1966 dopuszczono również wicemistrzów. W 1998 roku zaproszone zostały zespoły z Meksyku, które regularnie biorą udział w czempionacie od roku 2000, kiedy nastąpiło jego powiększenie z 20 do 32 zespołów. Obecnie w rozgrywkach występują co najmniej po trzy zespoły z danego kraju, przy czym Argentyna i Brazylia mogą wystawić po pięć klubów.
Obecny format zakłada również rundę eliminacyjną, czyli play-off, graną w lutym. Bierze w nich udział 12 zespołów, które podzielone są na pary, które to rywalizują w formie dwumeczu. Zwycięzcy play-off oraz pozostałych 28 uczestników uczestniczą w fazie grupowej, w której to zespoły podzielone są na osiem grup. Zwycięzcy każdej grupy, a także drużyny, które zajęły w nich drugie miejsce grają następnie w fazie pucharowej, granej na tej samej zasadzie, która panuje w Lidze Mistrzów. W przeciwieństwie jednak do europejskich rozgrywek, finał odbywa się w formie dwumeczu, rozgrywanego na boiskach finalistów poszczególnych edycji. Zwycięzca Copa Libertadores otrzymuje szansę gry w dwóch turniejach: Klubowych Mistrzostwach Świata oraz Recopa Sudamericana[1].
