Cudoniella acicularis

Cudoniella acicularis w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Cudoniella acicularis (Bull.) J. Schröt. – gatunek grzybów z typu workowców (Ascomycota)[1].

Spis treści

Systematyka i nazewnictwo | edytuj kod

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cudoniella, Tricladiaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi [1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1790 Jean Baptiste François Bulliard nadając mu nazwę Helvella acicularis. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w roku 1893 r. Joseph Schröter[1].

Synonimy[2]:

  • Cudoniella acicularis (Bull.) J. Schröt. 1893 f. acicularis
  • Cudoniella acicularis f. humosa Feltgen 1901
  • Fungus minimus Ray 1690
  • Helotium aciculare (Bull.) Pers. 1801
  • Helotium aciculare (Bull.) Pers. 1801 var. aciculare
  • Helotium aciculare var. elegans Pers. 1822
  • Helotium aciculare var. quercinum Alb. & Schwein. 1805
  • Helvella acicularis Bull. 1790
  • Leotia acicularis Pers. 1800
  • Peziza acicularis (Bull.) Fr. 1822
  • Peziza acicularis (Bull.) Fr. 1822 var. acicularis
  • Sarea acicularis (Bull.) Schwein. 1832

Morfologia | edytuj kod

Owocnik

Typu apotecjum o wysokości 5-12 mm, złożony z trzonu i kapelusza, swoim wyglądem przypominający grzyb kapeluszowy. Kapelusz o kształcie od kulistego do płaskiego, średnicy 2-10 mm, barwy białej, czasami z szarawym lub czerwonawym odcieniem. Trzon cylindryczny, prosty lub wygięty, biały, o wysokości (3) 5-7 (10) mm i grubości 1-2 mm[3].

Cechy mikroskopijne

Worki o rozmiarach (100) 105-110 (120) × 9-12 μm, 8-zarodnikowe, cylindryczno-wrzecionowate, z tępo zwężonym wierzchołkiem. Zarodniki o wymiarach (17) 19-22 × 4-5 μm, hialinowe, z 0-3-przegrodami, prawie cylindryczne, czasem lekko zakrzywione, zwężające się ku obu końcom. Wstawki hialinowe, cylindryczne, smukłe, o średnicy od 1,5 do 4 μm na wierzchołku, z przegrodami, czasami rozgałęzione przy podstawie[3].

Występowanie i ekologia | edytuj kod

Cudoniella acicularis występuje w Ameryce Północnej, Europie i Korei[4]. Wszędzie jest rzadki, często bywa też przeoczany ze względu na niewielkie rozmiary[3]. W Polsce do 2006 r. podano 10 stanowisk[5].

W Polsce występuje na drewnie dębowym[5]. Owocniki pojawiają się jesienią na martwych pniach, zrębkach, na zwalonych pniach lub gałęziach drzewa. Wymagają odpowiedniej wilgotności, rozwijają się na drewnie, które jest częściowo zanurzone w wodzie lub mokrej glebie (ale może występować w dość suchych miejscach). Koreańskie okazy mają zarodniki większe niż zbiory europejskie i różnią się również szarawym kolorem[3].

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ a b c Index Fungorum [dostęp 2020-12-10]  (ang.).
  2. ↑ Species Fungorum [dostęp 2017-11-09]  (ang.).
  3. ↑ a b c d Viktor Kučera. ''Cudoniella acicularis'' [dostęp 2015-01-12] .
  4. ↑ Dissing, H. 2000. Cudoniella Sacc. In: L. Hansen & H. Knudsen (eds), Nordic macromycetes 1: 177–183
  5. ↑ a b Maria Alicja Chmiel, Checklist of Polish Larger Ascomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences Kraków, 2006, ​ISBN 978-83-89648-46-4​.
Na podstawie artykułu: "Cudoniella acicularis" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy