Dłubnia (rzeka) w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaDłubnia (dawniej znana jako Glanówka, również jako Gorąca[2][3][4]) – rzeka, lewy dopływ Wisły[5] o długości 50,76 km[6] i powierzchni dorzecza 272 km².
Rzeka płynie przez Wyżynę Olkuską, Wyżynę Miechowską, Płaskowyż Proszowicki do Niziny Nadwiślańskiej, w województwie małopolskim. Wypływa ze źródła we wsi Jangrot, na wschód od Olkusza. Przepływa przez Imbramowice, Wysocice, Sieciechowice, Michałowice, Raciborowice, Kończyce, Batowice oraz dawne wsie stanowiące części Krakowa: Dłubnię, Bieńczyce, Krzesławice i Mogiłę, gdzie uchodzi do Wisły.
Lewymi dopływami Dłubni są Luborzycki Potok i Baranówka, a prawym jest Minóżka.
Zobacz też | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Dłubnia na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-05-22].
- ↑ FranciszekF. Marczykiewicz FranciszekF., Hidrografia miasta Krakowa i jego okręgu, Drukarna Uniw., 1847 [dostęp 2020-04-01] (pol.).
- ↑ Dłubnia, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2020-04-01] .
- ↑ DŁUBNIA, encyklopedia.interia.pl [dostęp 2020-04-01] (pol.).
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. s. 54. [dostęp 2017-05-22].
- ↑ Dłubnia na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-05-22].
