Daniel Auber

Daniel Auber w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Daniel François Esprit Auber (ur. 29 stycznia 1782 w Caen, zm. 13 maja 1871 w Paryżu) – francuski kompozytor.

Spis treści

Życiorys | edytuj kod

Już jako małe dziecko uczył się gry na instrumentach i kompozycji. Początkowo zajmował się kupiectwem, potem poświęcił się muzyce. Studiował pod kierunkiem Luigiego Cherubiniego, po którym został dyrektorem konserwatorium paryskiego (1842).

Był sławnym kompozytorem operowym, przedstawicielem tzw. opery konwersacyjnej i twórcą „wielkiej” opery historycznej. Wywarł wpływ na Stanisława Moniuszkę. Librecistą jego był Eugène Scribe. Najpiękniejsze melodie miały mu przychodzić do głowy w czasie jazdy konnej.

Był członkiem Instytutu Sztuk Pięknych oraz nadwornym kapelmistrzem Napoleona III. Znany jest przede wszystkim jako kompozytor około 50 oper (głównie komicznych) oraz baletów. W 1861 roku otrzymał krzyż Wielkiego Oficera Orderu Legii Honorowej[1].

Wybrana twórczość | edytuj kod

  • Le Maçon (1825)
  • La muette de Portici (1828) – (Niema z Portici), która odegrała ważną rolę w rewolucji belgijskiej
  • La Fiancée (1829)
  • Fra Diavolo (1830)
  • Lestocq (1834)
  • Le cheval de bronze (1835) – (Spiżowy koń)
  • L' ambassadrice (1836)
  • Le domino noir (1837) – (Czarne domino)
  • Le lac des fées (1839) – (Jezioro wieszczek)
  • Les diamants de la couronne (1841)
  • Haydée (1847)
  • Marco Spada (1853)
  • Manon Lescaut (1856)
  • La fiancée du Roi de Garbe (1864)

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Daniel François Esprit Auber (LH/63/8). Archives nationales. Site de Paris (www2.culture.gouv.fr)

Bibliografia | edytuj kod

Linki zewnętrzne | edytuj kod

Kontrola autorytatywna (osoba):Encyklopedia internetowa:
Na podstawie artykułu: "Daniel Auber" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy