Dawid Przepiórka

Dawid Przepiórka w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Dawid Przepiórka (ur. 22 grudnia 1880, zm. w I poł. 1940 r. w Palmirach k. Warszawy) – polski szachista i kompozytor szachowy pochodzenia żydowskiego, złoty medalista olimpijski, mistrz Polski, wicemistrz świata amatorów, działacz szachowy.

Spis treści

Życiorys | edytuj kod

Syn Izraela Przepiórki, bogatego warszawskiego inwestora budowlanego i Dwojry (Debory) Kon, córki lubelskiego rabina Szneura Zalmana Ladiera. Uznawany był za "genialne dziecko" – w 1892 r. rozegrał pokazową partię z mistrzem Janem Taubenhausem, którą wygrał. W 1895 r. opublikował swoje pierwsze zadania (dwuchodówki) w "Kurierze Warszawskim". Maturę uzyskał eksternistycznie w VI Męskim Gimnazjum Męskim w Warszawie. W latach 1903–1905 studiował na wydziale matematyki Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1905–1914 przebywał w Niemczech, kontynuując studia na uniwersytecie w Getyndze, a następnie w Monachium. Lata I wojny światowej spędził w Szwajcarii. Uzyskany na turnieju w Coburgu w 1904 r. tytuł mistrza pozwolił mu uczestniczyć w turniejach międzynarodowych.

W pierwszych dekadach XX wieku był uczestnikiem prestiżowych turniejów czołówki światowej. Największe indywidualne sukcesy odniósł w 1926 roku. Wygrał wówczas turniej w Monachium (przed Jefimem Bogolubowem i Rudolfem Spielmannem) oraz zwyciężył w pierwszych mistrzostwach Polski w Warszawie. W 1928 r. zajął II miejsce (za Maxem Euwe) podczas oficjalnych mistrzostw świata amatorów w Hadze, zdobywając tytuł wicemistrza świata.

Był członkiem polskiej "złotej" drużyny olimpijskiej, która w 1930 r. w Hamburgu zdobyła złote medale, a rok później w Pradze – srebrne. Przepiórka osiągnął bardzo dobre rezultaty, odpowiednio 9 pkt (z 13 partii) i 10 pkt (z 17 partii)[1].

Wśród miłośników szachów na całym świecie Przepiórka jest znany głównie jako autor kompozycji szachowych, specjalizujący się zwłaszcza w wielochodówkach. Opublikował około 160 zadań. Wychował wielu znanych problemistów, jego uczniami byli m.in. Marian Wróbel, Leon Tuhan-Baranowski i Aleksander Goldstein.

Był również działaczem szachowym, stał na czele Komitetu Organizacyjnego, który doprowadził do powstania Polskiego Związku Szachowego. Był wieloletnim wiceprezesem Polskiego Związku Szachowego i mecenasem, który wspierał finansowo PZSZach[2].

Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi w organizacji szachowej olimpiady w Warszawie w 1935 roku. W 1936 r. został pierwszym w historii Polakiem, który otrzymał tytuł Honorowego Członka Międzynarodowej Federacji Szachowej[3].

W styczniu 1940 r. wraz z innymi miłośnikami szachów (ok. 30 osób) został aresztowany przez gestapo w kawiarni szachowej mieszczącej się w prywatnym mieszkaniu Franciszka Kwiecińskiego przy ulicy Marszałkowskiej 76 (róg Hożej). Cała grupa przebywała w areszcie śledczym przy ul. Daniłowiczowskiej. Tam Przepiórka wygłosił swój ostatni wykład poświęcony końcówkom: król i pion przeciwko królowi. Aresztowany wraz z Przepiórką Zygmunt Szulce kilka lat po wojnie opublikował wspomnienie o tych wydarzeniach[4]. Podsumowując wywody Przepiórki, Szulce stworzył termin "linia Przepiórki". Część szachistów aresztowanych na Daniłowiczowskiej została po kilku dniach wypuszczona. Osoby pochodzenia żydowskiego zostały przewiezione do więzienia Pawiak i w okresie styczeń–kwiecień 1940 rozstrzelane przez Niemców podczas masowych egzekucji w Palmirach[5]. Najbardziej prawdopodobna data śmierci Dawida Przepiórki to 22 stycznia 1940.

Prócz niego w Palmirach zostali zabici również inni aresztowani u Kwiecińskiego szachiści: Stanisław Kohn, Achilles Frydman, Mojżesz Łowcki, Moryc Abkin i inż. Jakub Rabinowicz (zięć Dawida Przepiórki).

Według retrospektywnego systemu Chessmetrics, najwyżej sklasyfikowany był w lipcu 1929 r., zajmował wówczas 15. miejsce na świecie[6].

Turnieje pamięci Dawida Przepiórki | edytuj kod

Polski Związek Szachowy zorganizował turnieje szachowe (memoriały) pamięci Przepiórki w latach:

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ OlimpBase
  2. ↑ POLSKI ZWIĄZEK SZACHOWY, ZARYS HISTORII SZACHÓW W POLSCE, Autor opracowania Andrzej Filipowicz
  3. ↑ Honorary Members
  4. ↑ "Szachy" 1949, nr 4, s. 41-42
  5. ↑ Eugeniusz Fostowicz Zahorski – szachowy maratończyk. [dostęp 2009-05-18].
  6. ↑ Chessmetrics Player Profile: Dawid Przepiórka
  7. ↑ Turniej Międzynarodowy Szczawno Zdrój 1950
  8. ↑ Turniej Międzynarodowy Szczawno Zdrój 1950
  9. ↑ ChessBase Megabase 2010
  10. ↑ Alexey Kislinsky zwycięzcą Varsovii 2019 – MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL SZACHOWY VARSOVIA [dostęp 2020-03-16]  (pol.).
  11. ↑ {{{tytuł}}}, chessarbiter.com [dostęp 2020-03-16] .tytuł

Bibliografia | edytuj kod

  • Tomasz Lissowski, Jerzy Konikowski, Jerzy Moraś, Mistrz Przepiórka, Wydawnictwo Penelopa, Warszawa 2013, ISBN 9 788362 908905
  • Tadeusz Wolsza, Arcymistrzowie, mistrzowie, amatorzy... Słownik biograficzny szachistów polskich, tom I, Wydawnictwo DiG, Warszawa 1995
  • W. Litmanowicz, J. Giżycki, Szachy od A do Z, tom II, Warszawa 1987, str. 985-988
  • "Łódź w Ilustracji", 23 IX 1928, nr 39, s. 3 (na pokazie symultany z 22 najlepszymi łódzkim szachistami w lokalu Stowarzyszenia Miłośników Gry Szachowej w Łodzi)
  • "Łódź w Ilustracji", 17 V 1931, nr 20, s. 5 (podczas pokazu symultany z 26 łódzkimi szachistami w siedzibie oddz. łódzkiego Stow. Miłośników Gry Szachowej; 9.05.1931)

Linki zewnętrzne | edytuj kod

Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Dawid Przepiórka" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy