Dorożkarz nr 13 w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaDorożkarz nr 13 – polski film obyczajowy z 1937 roku, z dialogami Stefana Wiecheckiego ps. Wiech i piosenkami Jerzego Jurandota.
Plenery: Warszawa.
Obsada | edytuj kod
- Stanisław Sielański – Felek Ślepowroński
- Władysław Grabowski – Jan, przyjaciel Felka
- Jadwiga Andrzejewska – Jadzia
- Mieczysława Ćwiklińska – pani Tarska
- Lena Żelichowska – Krysia, córka Tarskiej
- Mieczysław Cybulski – nauczyciel muzyki Jerzy
- Antoni Rózycki – hrabia Wolski
- Stefan Hnydziński – pijak
- Lech Owron – krupier
- Czesław Skonieczny – dyrektor Kozubek
- Julian Krzewiński – wuj Krystyny
- Wincenty Łoskot
- Kazimiera Horbowska
- Stefan Szwarc
- Jadwiga Bukojemska
- Zofia Bajkowska
Linki zewnętrzne | edytuj kod
- Dorożkarz nr 13 w bazie filmpolski.pl
- Dorożkarz nr 13 w bazie IMDb (ang.)
- Dorożkarz nr 13 w bazie Filmweb
- Zdjęcia z filmu Dorożkarz nr 13 w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”