Eksabajt w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaEksabajt (skrót EB), eksbibajt (skrót EiB) – jednostki używane w informatyce oznaczające odpowiednio trylion (1.000.000.000.000.000.000 = 1018) bajtów i 260, czyli 1.152.921.504.606.846.976 = 10246 bajtów. Stosowane m.in. do określania pojemności zespołów pamięci masowych.
Zgodnie ze standardem IEC 60027-2 w systemie przedrostków dwójkowych (binarnych) obowiązują zależności:
1 EiB = 1024 PiB = 1024 · 1024 TiB = 1024 · 1024 · 1024 GiB = 1024 · 1024 · 1024 · 1024 MiB = 10245 kiB = 10246 B
natomiast w systemie przedrostków dziesiętnych SI:
1 EB = 1000 PB = 1000 · 1000 TB = 1000 · 1000 · 1000 GB = 1000 · 1000 · 1000 · 1000 MB = 10005 kB = 10006 B
Potocznie jednak eksabajt w informatyce utożsamiany jest z eksbibajtem (skrót EiB)[1]. Maksymalna pojemnością pamięci operacyjnej, którą może teoretycznie zaadresować procesor 64-bitowy, jest 16 EiB[2] (264 bajtów).
Zobacz też | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Of kibis and mebis (ang.).
- ↑ A brief history of virtual storage and 64-bit addressability (ang.). [dostęp 2017-02-06].