Emilio Kléber w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaEmilio Kléber, właściwie Manfred Stern (ur. 1896 na Bukowinie, zm. 18 lutego 1954 w ZSRR) – generał, jeden z dowódców Brygad Międzynarodowych podczas hiszpańskiej wojny domowej.
Życiorys | edytuj kod
Podczas pierwszej wojny światowej jako żołnierz armii austro-węgierskiej dostał się do rosyjskiej niewoli. Uwolniony w czasie rewolucji październikowej brał udział w rosyjskiej wojnie domowej. Po zakończeniu wojny rozpoczął studia w Akademii Wojskowej im. Frunzego w Moskwie.
Kiedy wybuchła hiszpańska wojna domowa przybył do Hiszpanii i opowiedział się stronie republikańskiej. Pseudonim przyjął od generała z okresu wojen napoleońskich, Jean-Baptiste Klébera[2]. Początkowo dowodził XI Brygadą Międzynarodową. W czasie bitwy pod Brunette dowodził 45. dywizją armii hiszpańskiej[3].
Osobny artykuł: Bitwa pod Brunete.Po zakończeniu wojny wyjechał do ZSRR. Tam negatywnie oceniono jego działalność. Trafił do łagru. Zmarł od choroby 18 lutego 1954[4].
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Lech Wyszczelski, Madryt 1936-1937 MON Warszawa 1986, s.168.
- ↑ Kowalski Ludwik (2008). Hell on Earth: Brutality and Violence Under the Stalinist Regime. p. 15. ISBN 978-1-60047-232-9.
- ↑ Lech Wyszczelski, Madryt 1936-1937 MON Warszawa 1986, s.168.
- ↑ Rose, R.S.; Scott, Gordon D. (2010). Johnny: A Spy's Life. Penn State Press. p. 390. ISBN 978-0-271-03569-7.
