Eomaia w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaEomaia, eomaja (†Eomaia scansoria) – wymarły ssak uważany za potencjalnego przodka ssaków łożyskowych[1]. Żył ok. 125 mln lat temu (dolna kreda). Długość ciała 14 cm, masa ciała 25 g. Posiadał długi ogon i potrafił sprawnie poruszać się po gałęziach[2].
Skamieniałość odkryto w prowincji Liaoning w Chinach.
Eomaia – skamieniałość w zbiorach American Museum of Natural History w Nowym Jorku
