Erwin Schrödinger

Erwin Schrödinger w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Równanie Schrödingera na nagrobku Erwina i Annemarie Schrödingerów w Alpbach

Erwin Rudolf Josef Alexander Schrödinger (ur. 12 sierpnia 1887 w Wiedniu, zm. 4 stycznia 1961 tamże) – austriacki fizyk teoretyk, jeden z twórców mechaniki kwantowej, laureat Nagrody Nobla z dziedziny fizyki w roku 1933 za prace nad matematycznym sformułowaniem mechaniki falowej[1].

Spis treści

Życiorys | edytuj kod

Jedyny syn Rudolfa i Georginy Schrödingerów. Po skończeniu gimnazjum zaczął studiować fizykę i matematykę na Uniwersytecie w Wiedniu. Był profesorem: politechniki w Stuttgarcie (1920), uniwersytetu we Wrocławiu (1921), uniwersytetu w Zurychu (1921– 1927), Uniwersytetu Fryderyka Wilhelma w Berlinie (1927–1933), Uniwersytetu w Oksfordzie (–1935), uniwersytetu w Grazu (1936–1938) oraz w Institute for Advanced Studies w Dublinie (1940–1955).

W 1926 w ciągu sześciu miesięcy opublikował cztery artykuły dające początek falowemu ujęciu mechaniki kwantowej. Pierwszy z nich to Quantisierung als Eigenwertproblem (Kwantyzacja jako zagadnienie własne, zob. równanie własne w mechanice kwantowej) opublikowany w "Annalen der Physik", (4), 79, (1926), 361-376.

Jest również autorem książki What is Life? (wyd. 1944), w której dowodzi, że życie można ujmować w kategoriach przechowywania i przekazywania informacji biologicznej. Napisał w niej także, że aby zrozumieć życie, należy złamać kod dziedziczenia. Książka ta stała się inspiracją do rozmyślań nad teorią dziedziczenia dla wielu twórców biologii molekularnej, włączając w to m.in. takich wybitnych badaczy jak Francis Crick i James D. Watson.

W 1933 roku został uhonorowany wraz z Paulem Dirakiem Nagrodą Nobla w dziedzinie fizyki za "odkrycie nowych, płodnych aspektów teorii atomów i ich zastosowanie".

Główną zasługą Schrödingera było ujęcie problemu kwantowania jako problemu wartości własnych. Jest autorem tzw. równania falowego (równania Schrödingera), które w mechanice kwantowej ma podstawowe znaczenie. Stworzył podwaliny rachunku zaburzeń, zajmował się też termodynamiką statystyczną i teorią barw.

Publikacje | edytuj kod

Był autorem lub współautorem licznych artykułów naukowych i innych opracowań dotyczących mechaniki kwantowej (część prac zawiera zbiór Collected Papers on Wave Mechanics z 1928 roku[2]).

Wykaz książek Schrödingera, opublikowany w Notable Names Database, obejmuje[3]:

  • 1935 – Science and the Human Temperament (Science, Theory and Mind)
  • 1944 – What is Life?: The Physical Aspect of the Living Cell
  • 1946 – Statistical Thermodynamics
  • 1949 – Gedichte (poezja)
  • 1950 – Space-Time Structure
  • 1954 – Nature and the Greeks (historia)
  • 1958 – Mind and Matter
  • 1961 – My World View, Meine Weltansicht

W języku polskim w roku 1998 ukazała się książka: Czym jest życie? Fizyczne aspekty żywej komórki. Umysł i materia. Szkice autobiograficzne (What is Life? The Physical Aspect of the Living Cell. Mind and Matter. Autobiographical Sketches), wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa, ​ISBN 83-7180-759-7​[4].

Zobacz też | edytuj kod

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Erwin Schrödinger – Facts (ang.). W: The Nobel Prize in Physics 1933 > Erwin Schrödinger, Paul A.M. Dirac [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-09-13].; Biographical.; The Fundamental Idea of Wave Mechanics. W: Nobel Lecture [on-line]. December 12, 1933.
  2. ↑ Erwin Schroedinger: Collected Papers on Wave Mechanics : Third Edition (ang.). American Mathematical Soc, 1982. [dostęp 2015-02-24].
  3. ↑ Erwin Schrödinger (ang.). W: Notable Names Database (NNDB) [on-line]. [dostęp 2015-02-24].
  4. ↑ Erwin Schrodinger: Czym jest życie? Fizyczne aspekty żywej komórki. Umysł i materia. Szkice autobiograficzne (pol.). W: Informacje o książce na stronie wydawcy [on-line]. Prószyński Media Sp. z o.o.. [dostęp 2015-02-15].

Bibliografia | edytuj kod

Linki zewnętrzne | edytuj kod

Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Erwin Schrödinger" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy