FSO 1300 Coupé w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaFSO 1300 Coupé – prototyp polskiego samochodu sportowego produkcji FSO, skonstruowany w latach 1973–1974[2], a zaprezentowany w 1974 roku podczas wystawy "Warszawa XXX"[2]. Nazywany „polskim Lotusem Espritem”[2].
Historia i opis pojazdu | edytuj kod
Model skonstruowano w oparciu o rozwiązania techniczne opracowane w OBRSO oraz zapożyczone z Fiata 128 Rally[2], jednak do jego opracowania wykorzystano również podzespoły Fiata X1/9 oraz Polskiego Fiata 125p[3]. Elementy układu napędowego, jezdnego, hamulcowego oraz wyposażenia zaadaptowano z modelu Fiat 128 Rally[2][4]. W instalacji elektrycznej zastosowano rozwiązania z Fiata 128 oraz Polskiego Fiata 125p[3][2].
Nadwozie, zaprojektowane przez Zbigniewa Wattsona, miało modny ówcześnie kształt klina[3]. Deska rozdzielcza, wykonana z tworzywa sztucznego, była bogato wyposażona w przełączniki i wskaźniki przejęte z samochodów marki Fiat[2]. Z przodu znajdowały się dwa fotele kubełkowe, a z tyłu niewielka kanapa[3]. Do wad samochodu należały niskie właściwości jezdne oraz słabe osiągi – silnik, umieszczony poprzecznie z tyłu, dysponował mocą 75 KM, przez co zapewniał maksymalną prędkość 140 km/h[4][3]. Produkcji seryjnej nigdy nie uruchomiono, ze względów ekonomicznych[2]. Po kilku latach od powstania zdecydowano o zniszczeniu jedynego prototypu, ze względu na uznanie za konstrukcję nie przydatną w sporcie oraz przy rozwoju dalszych konstrukcji FSO[3].
Dane techniczne | edytuj kod
- Silnik: Fiat 128AR.000, R4, 1290 cm³, moc 75 KM przy 6000 obr/min
- Średnica cylindra x skok tłoka: 86 x 55,5 mm
- Stopień sprężania: 8,9:1
- Prędkość maksymalna – 140 km/h
- Zużycie paliwa: 8-9 l / 100 km
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Młody Technik, 11/1974, s.4
- ↑ a b c d e f g h Andrzej Glajzer. Samochód sportowy FSO 1300 Coupé. „Automobilista”. 11/2011, s. 24-30. Warszawa: Automobilista Sp z o.o.. ISSN 1507-7357.
- ↑ a b c d e f Marek Kuc: Samochody z Żerania 1951-1977. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2017, s. 104-105. ISBN 978-83-206-1986-7.
- ↑ a b Mirosław Górski: Historia Konstrukcji Samochodów FSO. Warszawa: Oddział Warszawski SIMP, Klub Pracowników i Przyjaciół FSO, 2006, s. 77-78. ISBN 83-920912-1-3.
