Fale radiowe w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Nadajniki radiowe sieci GSMFale radiowe, promieniowanie radiowe – fale elektromagnetyczne o częstotliwości od 3 kHz do 3 THz (3·103–3·1012 Hz). Według literatury zachodniej zakres częstotliwości obejmuje fale od 3 Hz. Zależnie od długości dzielą się na pasma radiowe.
Według dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady są to fale elektromagnetyczne o częstotliwości mniejszej niż 3000 GHz, rozchodzące się w przestrzeni bez pomocy sztucznego przewodnika[1].
Źródła fal radiowych:
- naturalne: wyładowania atmosferyczne, zjawiska geologiczne we wnętrzu Ziemi, zorze polarne, gwiazdy, radiogalaktyki
- sztuczne
- zamierzone: nadajniki radiowe
- zakłócenia/szumy: silniki komutatorowe, instalacje prądu przemiennego (50/60 Hz; 400 Hz), styczniki, komputery, kuchenki mikrofalowe, przetwornice zasilające, falowniki i regulatory tyrystorowe, piece indukcyjne i łukowe, spawarki, zapłon elektryczny (iskrowy) silników cieplnych, lampy wyładowcze, eksplozja nuklearna (impuls elektromagnetyczny).
Ze względu na środowisko propagacji wyróżnia się:
- falę przyziemną (powierzchniową i nadziemną)
- falę troposferyczną
- falę jonosferyczną
- falę w przestrzeni kosmicznej.
W zależności od długości fali radiowej jej propagacja zależy od różnorodnych zjawisk falowych, na przykład dyfrakcji, refrakcji, odbicia (w tym od jonosfery).
Pasma fal radiowych | edytuj kod
Zobacz też | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/53/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich dotyczących udostępniania na rynku urządzeń radiowych i uchylająca dyrektywę 1999/5/WE (CELEX: 32014L0053).
