Flawiusz Honoriusz w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaFlavius Augustus Honorius (ur. 9 września 384, zm. 15 sierpnia 423 w Rawennie) – cesarz rzymski od 395 do 423 roku.
Życiorys | edytuj kod
Syn Teodozjusza I Wielkiego i jego pierwszej żony – Aelii Flacylli. Brat cesarza Arkadiusza i przyrodni brat Galli Placydii.
Honoriusz w wieku 2 lat został mianowany konsulem rzymskim. 23 stycznia 393 otrzymał tytuł Augusta i tym samym został współwładcą cesarstwa. Cesarzem został w wieku 10 lat i razem z bratem Arkadiuszem podzielili cesarstwo na część zachodnią i wschodnią. Opiekunem Honoriusza został generał Stylichon, który z czasem zyskał ogromne wpływy na dworze. Honoriusz ożenił się z córką Stylichona – Marią, a następnie młodszą – Termancją, ale z żadną nie doczekał się potomstwa. Stylichon popadł w niełaskę i został zamordowany w 408, a Honoriusz rozwiódł się ze swoją drugą żoną.
W 402 Honoriusz przeniósł stolicę Zachodniego Cesarstwa do Rawenny. Prowadził wojny z licznymi uzurpatorami do tytułu cesarza. Za jego panowania, w 410 roku, miasto Rzym po raz pierwszy od 800 lat zostało najechane i zdobyte przez barbarzyńców pod wodzą Alaryka. Honoriusz zawarł pokój z następcą Alaryka – Ataulfem i wydał za niego swoją siostrę.
Zmarł w 423 roku, prawdopodobnie na cukrzycę, zostawiając cesarstwo o wiele słabsze i mniejsze (m.in. zrezygnował z obrony Brytanii). Opinię starożytnych o Honoriuszu oddaje anegdota przytoczona przez Prokopiusza z Cezarei, według której cesarz był zapalonym hodowcą drobiu. Ulubionego koguta nazwał Rzym. Gdy poinformowano go, że Rzym został najechany przez Alaryka, cesarz rozpłakał się, gdyż myślał, że chodzi o jego pupilka[1][2].
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Pawlak 2010 ↓, s. 40.
- ↑ Prokopiusz ↓, Księga wojen III 2, 25-26.
Bibliografia | edytuj kod
- Prokopiusz z Cezarei: Księga wojen. Tłumaczenie Dariusz Brodka. T. 1. Wojny z Persami i Wandalami. Kraków: Towarzystwo Wydawnicze "Historia Iagellonica", 2014, s. 206. ISBN 978-83-62261-78-9.
- Marcin Pawlak: Rzymski zachód w latach 395–493. W: Świat rzymski w V wieku. Kraków: Towarzystwo Wydawnicze "Historia Iagellonica", 2010, s. 22–40. ISBN 978-83-62261-16-1.
- ISNI: 0000 0000 8022 9921
- VIAF: 398923
- ULAN: 500355733
- LCCN: n83227317
- GND: 118706934
- BnF: 12566387q
- SUDOC: 034969039
- NTA: 070887721
- BIBSYS: 90828389
- PLWABN: 9810713169005606
- BLBNB: 000219008
- WorldCat: lccn-n83227317
OryginałEdytujHistoria i autorzy
