Fludarabina w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania UwagaFludarabina (łac. Fludarabinum) – lek stosowany w leczeniu białaczki. Hamuje syntezę DNA, RNA oraz białek, co prowadzi do redukcji podziałów komórek.
Spis treści
- 1 Mechanizm działania
- 2 Wskazania
- 3 Przeciwwskazania
- 4 Działania niepożądane
- 5 Preparaty
- 6 Dawkowanie
- 7 Uwagi
- 8 Przypisy
- 9 Bibliografia
Mechanizm działania | edytuj kod
Fludarabina w komórce ulega forforylacji do trifosforanu fludarabiny (F-Ara-ATP), który jest aktywnym cytoksycznym metabolitem. F-Ara-ATP konkuruje z trifoforanem deoksyadenozyny (dATP) i włączony do DNA terminację elongacji. F-Ara-ATP jest włączana do RNA blokując translację mRNA. W odróżnieniu od innych antymetabolitów fludarabina jest aktywna w niedzielących się komórkach. Wynika to prawdopodobnie z faktu, że głównym mechanizmem działania leku jest aktywacja apoptozy[4].
Wskazania | edytuj kod
Przeciwwskazania | edytuj kod
- nadwrażliwość na lek
- zaburzenia czynności nerek
- niedokrwistość hemolityczna
Działania niepożądane | edytuj kod
- zmiany w obrazie krwi
- infekcje
- gorączka
- dreszcze
- duszności
- niewydolność nerek
- zaburzenia widzenia
- krwiomocz
- nudności
- wymioty
- biegunka
- brak apetytu
- krwawienie z przewodu pokarmowego
- obrzęki
- skórne reakcje alergiczne
Preparaty | edytuj kod
- Fludara – proszek do przygotowania roztworu do wstrzykiwań
Dawkowanie | edytuj kod
Dożylnie. Fludarabina powinna być stosowana pod ścisłym nadzorem lekarza onkologa, doświadczonego w prowadzeniu terapii przeciwnowotworowych. Zwykle zalecana dawka dobowa u osób dorosłych wynosi 25 mg/m² powierzchni ciała. Lek podaje się przez kolejnych 5 dni w cyklach powtarzanych co 28 dni.
Uwagi | edytuj kod
Nie należy stosować w ciąży oraz w okresie karmienia piersią. U osób w wieku rozrodczym, przyjmującym fludarabinę, zaleca się stosowanie skutecznych metod antykoncepcji podczas leczenia oraz 6 miesięcy po nim.
Przypisy | edytuj kod
- ↑ a b Fludarabina (ang.). [martwy link] The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-08-18].[niewiarygodne źródło?]
- ↑ Fludarabine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-08-18] (ang.).
- ↑ Fludarabine, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB01073 (ang.).
- ↑ DeVita, Lawrence i Rosenberg 2008 ↓, s. 434.
Bibliografia | edytuj kod
- Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005, Kraków, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, ISBN 83-7430-006-X
- Vincent T. DeVita, Theodore S. Lawrence, Steven A. Rosenberg: Devita, Hellman & Rosenberg's Cancer: Principles & Practice of Oncology. Wyd. 8. Lippincott Williams & Wilkins, 2008. ISBN 978-0-7817-7207-5.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
