Flumazenil w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaFlumazenil, imidazobenzodiazepina (łac. Flumazenilum) – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin, będący antagonistą (kompetycyjnym) receptora benzodiazepinowego. Stosowany jest jako odtrutka po przedawkowaniu benzodiazepin. Flumazenil odwraca szybko (w ciągu 30–60 s przy podaniu dożylnym) działanie pochodnych benzodiazepiny, przede wszystkim sedację oraz upośledzenie sprawności psychomotorycznej; w mniejszym stopniu wpływa na depresję oddechową i zaburzenia pamięci. Znajduje również zastosowanie w terapii śpiączki wątrobowej, w celu zmniejszenia objawów encefalopatii. Nie odwraca działania barbituranów, środków znieczulenia ogólnego, opioidów i etanolu.
Po raz pierwszy wprowadzony do lecznictwa w roku 1987 przez firmę Hoffmann-La Roche pod nazwą Anexate.
Wskazania | edytuj kod
- diagnostyka i leczenie przedawkowania pochodnych benzodiazepiny lub zatrucia nimi
- całkowite lub częściowe odwrócenie działania pochodnych benzodiazepiny w okresie okołooperacyjnym
Przeciwwskazania | edytuj kod
- nadwrażliwość na składnik preparatu lub pochodne benzodiazepiny
- przedawkowanie trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych
- skłonność do drgawek
- długotrwałe stosowanie pochodnych benzodiazepiny
- pozostawanie pacjenta pod wpływem środków zwiotczających mięśnie
Przypisy | edytuj kod
- ↑ a b c d e Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0 .
- ↑ a b c Flumazenil (ang.). [martwy link] The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-08-18].[niewiarygodne źródło?]
- ↑ Flumazenil, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB01205 (ang.).
- ↑ Flumazenil, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-08-18] (ang.).
Bibliografia | edytuj kod
- Indeks leków medycyny praktycznej. Kraków, 2004
- Małgorzata Rzewuska: Leczenie zaburzeń psychicznych. Wyd. 3. Warszawa: PZWL, 2006. ISBN 83-200-3354-3.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.