Fort łącznikowy w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaFort łącznikowy – fort łączący dwa zespoły umocnień (np. twierdze) w celu utworzenia wspólnego odcinka obrony. Był dziełem samodzielnym, zdolnym do obrony okrężnej, silnie uzbrojonym i opancerzonym.