Forza Italia (2013)

Forza Italia (2013) w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Forza Italia (FI) – włoska centroprawicowa partia polityczna formalnie utworzona 16 listopada 2013 z inicjatywy Silvia Berlusconiego, która zastąpiła jego poprzednie ugrupowanie – Lud Wolności. Nazwą nawiązuje do pierwszej inicjatywy politycznej byłego premiera.

Historia | edytuj kod

28 czerwca 2013 Silvio Berlusconi zadeklarował zamiar reaktywacji partii Forza Italia i przekształcenia Ludu Wolności w koalicję ugrupowań centroprawicowych[1]. 18 września ogłosił utworzenie ugrupowania Forza Italia[2]. 25 października 2013 Lud Wolności podjął decyzję o zawieszeniu działalności i przeformowaniu się w nową partię[3], a 16 listopada zadecydował o swoim rozwiązaniu. Dzień wcześniej część działaczy partii, w tym wszyscy jej ministrowie i około 60 parlamentarzystów, powołało formację pod nazwą Nowa Centroprawica[4].

Na dzień powstania akces do FI zgłosiło blisko 130 parlamentarzystów obu izb i kilkunastu eurodeputowanych. Partia formalnie stała się ugrupowaniem opozycyjnym. Samodzielnie wystartowała w wyborach europejskich w 2014, uzyskując 16,8% głosów (13 mandatów)[5].

Przed wyborami krajowymi w 2018 Forza Italia współtworzyła centroprawicową koalicję, w skład której weszły Liga Północna, Bracia Włosi i blok małych partii centroprawicowych. Sojusz ten zwyciężył w wyborach z poparciem około 37%. Partia otrzymała po około 14% głosów w wyborach do każdej z izb, ustępując w ramach koalicji Lidze Północnej. Do parlamentu XVIII kadencji wprowadziła ponad 100 posłów i niespełna 60 senatorów z puli proporcjonalnej i większościowej[6][7][8]. W wyborach do PE w 2019 partia zajęła czwarte miejsce (8,8% głosów i 7 mandatów[9])[10].

W lutym 2021 partia dołączyła do szerokiej koalicji popierającej nowo powołany rząd Maria Draghiego, uzyskując w nim trzy stanowiska ministrów[11].

Zobacz też | edytuj kod

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Berlusconi al Tg1: torna Forza Italia e sarò io a guidarla (wł.). ilsole24ore.com, 28 czerwca 2013. [dostęp 2013-11-23].
  2. ↑ Berlusconi Revives Forza Italia in Plea for Help Against Trials (ang.). bloomberg.com, 18 września 2013. [dostęp 2013-11-23].
  3. ↑ Pdl, Berlusconi anticipa la resa dei conti (wł.). lastampa.it, 6 listopada 2013. [dostęp 2013-11-23].
  4. ↑ Alfano lancia il Nuovo centrodestra: «No a Fi per me scelta dolorosa. No a decadenza Berlusconi» (wł.). ilmessaggero.it, 16 listopada 2013. [dostęp 2013-11-23].
  5. ↑ Elezioni 2014: Europee (wł.). interno.it. [dostęp 2014-06-01].
  6. ↑ Elezioni 2018 (wł.). ilsole24ore.com. [dostęp 2018-03-07].
  7. ↑ Camera: il nuovo Parlamento (wł.). corriere.itm. [dostęp 2018-03-07].
  8. ↑ Senato: il nuovo Parlamento (wł.). corriere.itm. [dostęp 2018-03-07].
  9. ↑ W tym jeden mandat, którego objęcie zawieszono do czasu zakończenia procedury brexitu.
  10. ↑ Eligendo: Europee, Regionali e Comunali del 26 maggio 2019 (wł.). interno.gov.it. [dostęp 2019-05-29].
  11. ↑ Governo, Draghi scioglie la riserva e annuncia i ministri: Franco all'Economia, Cingolani alla Transizione ecologica, Cartabia alla Giustizia (wł.). repubblica.it, 12 lutego 2021. [dostęp 2021-02-13].
Na podstawie artykułu: "Forza Italia (2013)" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy