Francesco Algarotti

Francesco Algarotti w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Francesco Algarotti (1745) by Jean-Étienne Liotard in the Rijksmuseum

Francesco Algarotti (ur. 11 grudnia 1712 w Wenecji, zmarły w Pizie 3 maja 1764 r.) był włoskim pisarzem, fizykiem, matematykiem, krytykiem i kolekcjonerem sztuki oraz filozofem oświecenia. Z pochodzenia wenecjanin.

Jego rodzina mieszkała w weneckim pałacu zbudowanym w 1550 roku, zakupionym w roku 1706 przez Algarottich.

Przyjaciel Voltaire’a i Fryderyka Wielkiego, starannie wykształcony na uniwersytecie w Bolonii (matematyka, geometria, astronomia). Algarotti był też przystojny, wymowny i szarmancki, więc ceniono go jako kompana. Pisał przystępnym językiem, jego najsławniejsza książką była: Newtonianismo per le dame - "Newtonanizm dla pań" (1733). W 1735 roku, wieku 23 lat wyjechał w podróż edukacyjną do Francji, Anglii, Rosji, Prus (1747-1754 był szambelanem na dworze Fryderyka Wielkiego), Saksonii. Zmarł w Pizie, gdzie potem Fryderyk Wielki wzniósł pomnik ku jego czci.

Saggi, 1963

Bibliografia | edytuj kod

Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Francesco Algarotti" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy