Francis Peyton Rous

Francis Peyton Rous w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Francis Peyton Rous (ur. 5 października 1879 w Baltimore, Maryland, zm. 16 lutego 1970 w Nowym Jorku) – amerykański lekarz patolog, laureat Nagrody Nobla w 1966 roku (wspólnie z Charlesem Hugginsem)[1].

Studiował na Johns Hopkins University w Baltimore i uniwersytecie stanowym Michigan. W latach 1906–1908 pracował tam na stanowisku profesora. Od 1909 roku pracował w Instytucie Badań Medycznych Rockefellera, od 1957 roku był konsultantem Instytutu Badań nad Rakiem Sloana-Ketteringa. Członek Narodowej Akademii Nauk w Waszyngtonie oraz londyńskiego Royal Society.

Prowadził badania nad rakotwórczą rolą niektórych kancerogennych wirusów, za co został wyróżniony Nagrodą Nobla w 1966 roku[1] (jeden z najstarszych laureatów w historii), razem z Charlesem Hugginsem.

W roku 1911 wykrył pierwsze takie wirusy, zdolne do samodzielnej replikacji[2], wywołujące u kur mięsaka (nazywane wirusami mięsaka Rousa – Rous sarcoma virus)[3]. Udowodnił doświadczalnie, że mięsak można przenosić nie tylko drogą zwykłego przeszczepienia, ale również stosując bezkomórkowy przesącz i jest wywołany przez wirus. Opracowane przez niego techniki przechowywania krwi przyczyniły się do powstania pierwszych banków krwi.

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ a b The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1966. [dostęp 2009-10-31].
  2. ↑ Wirusy a nowotwory.
  3. ↑ Peyton Rous.

Bibliografia | edytuj kod

  • Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger: Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna. Warszawa: 1969.
  • Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.
Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Francis Peyton Rous" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy