Fulvio Valbusa

Fulvio Valbusa w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Fulvio Valbusa (ur. 15 lutego 1969 r. w Weronie) – włoski biegacz narciarski, dwukrotny medalista olimpijski, pięciokrotny medalista mistrzostw świata.

Spis treści

1 Kariera
2 Osiągnięcia
3 Linki zewnętrzne
4 Przypisy

Kariera | edytuj kod

Na igrzyskach olimpijskich zadebiutował w 1992 r. podczas igrzysk w Albertville, gdzie zajął 17 miejsce w biegu na 30 km techniką klasyczną. Na igrzyskach w Lillehammer jego największym osiągnięciem było 22 miejsce w biegu pościgowym na 25 km. Na igrzyskach olimpijskich w Nagano zdobył swój pierwszy medal olimpijski zajmując wraz z Marco Albarello, Fabio Majem i Silvio Faunerem drugie miejsce w sztafecie 4x10 km. Z igrzysk w Salt Lake City nie przywiózł żadnego medalu, najlepszym wynikiem było 18 miejsce w biegu łączonym na 20 km. Swój drugi olimpijski medal Valbusa wywalczył na igrzyskach w Turynie, gdzie razem z Giorgio Di Centą, Pietro Pillerem Cottrerem i Cristianem Zorzim zwyciężył w biegu sztafetowym 4x10 km.

W 1993 r. wystartował na mistrzostwach świata w Falun, które były jego pierwszymi mistrzostwami. Zajął tam 19 miejsce w biegu na 10 km techniką klasyczną, a w biegu pościgowym na 25 km był jedenasty. Dwa lata później, na mistrzostwach w Thunder Bay był 16 na obu tych dystansach, a razem z Albarello, Majem i Faunerem zdobył brązowy medal w sztafecie 4x10 km. Na mistrzostwach w Trondheim Valbusa uzyskiwał dobre wyniki indywidualnie zajmując 5 miejsce w biegu pościgowym na 25 km i biegu na 30 km techniką dowolną, a w biegu na 10 km stylem klasycznym był szósty. Ponadto włoska sztafeta 4x1 km z Valbusą w składzie ponownie zdobyła brązowy medal. Mistrzostwa świata w Ramsau przyniosły mu brązowe medale w sztafecie 4x10 km oraz w biegu pościgowym na 25 km. Najlepszym wynikiem Valbusy na mistrzostwach w Lahti było ósme miejsce w biegu łączonym na 20 km. Na kolejnych mistrzostwach rozgrywanych w Val di Fiemme zajmował odległe miejsca. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie zdobył swój ostatni medal zajmując drugie miejsce w biegu na 15 km techniką dowolną, przegrywając jedynie z Pietro Pillerem Cottrerem.

W 1988 roku wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Saalfelden, gdzie był drugi w biegu na 30 km stylem dowolnym^[1]. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Vang był między innymi czwarty w sztafecie oraz dwudziesty w biegu na 10 km^[2].

Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1996/1997, kiedy to zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji sprintu był drugi. W 2006 r. zakończył karierę po czternastu sezonach startów w PŚ. Jego siostra Sabina Valbusa również uprawia biegi narciarskie.