Imroz w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii (Przekierowano z Gökçe) Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Położenie wyspy na Morzu Egejskim Plaża na wyspie ImrozImroz inaczej Imbros, Imvros lub Imroz Adasi (gr. Ίμβρος Imvros, tur. Gökçeada) – największa i najbardziej na zachód wysunięta wyspa turecka na Morzu Egejskim (a konkretniej na Morzu Trackim) w pobliżu cieśniny Dardanele w prowincji Çanakkale. Powierzchnia 279 km², ponad 9 tys. mieszkańców. Wyspa jest znana z winnic i produkcji wina.
Spis treści
Historia | edytuj kod
W mitologii | edytuj kod
Według mitologii greckiej pałac Tetydy, matki Achillesa, położony był pomiędzy Imbros a Samotraką. Według relacji Homera stajnie koni Posejdona znajdowały się pomiędzy Imbros i Tenedos.
W starożytności | edytuj kod
W starożytności, Imbros, podobnie jak Lemnos, była kolonią Aten. Pierwotnymi mieszkańcami Imbros byli Pelazgowie. Miltiades odbił wyspę Persji po bitwie pod Salaminą w 2. poł. VI w. p.n.e. Kolonia powstała około 450 r. p.n.e. i przez następne sześć wieków (z krótkimi przerwami) należała do Aten.
Era Imperium Osmańskiego | edytuj kod
Pomiędzy Turcją a Grecją | edytuj kod
Przed i zaraz po I wojnie światowej populacja Imbros była w większości grecka – w roku 1927 populacja Greków na wyspie wynosiła około 97 procent ludności.
Z powodu korzystnego strategicznego położenia Imbros w pobliżu cieśniny Dardanele, zachodnie państwa, zwłaszcza Wielka Brytania nalegały pod koniec wojen bałkańskich w 1913 roku żeby wyspa pozostała w Imperium Osmańskim, podczas kiedy pozostałe wyspy Egejskie miały zostać odstąpione Grecji.
W 1920 roku, Traktat w Sèvres zwrócił wyspę Grecji. Wskutek przegranej przez Grecję wojny grecko-tureckiej (1919–1922), 24 lipca 1923 podpisano pokojowy Traktat w Lozannie, zgodnie z którym Imbros miała się stać częścią Turcji. Jednocześnie Traktat gwarantował zamieszkałej wyspę ludności greckiej podstawowe prawa i pewnego rodzaju autonomiczny administracyjny status Greków tak na Imbros jak i na sąsiednim Tenedos. Traktat miał zagwarantować, że w związku z tym, że Grecy stanowili większość etniczną wyspy, nie zostaną oni objęci programem wysiedleń i wymianą ludności między Grecją i Turcją.
Niestety w 1926 roku prawa przyznane mniejszości greckiej przez Traktat zostały przez Turcję odwołane, naruszając jego postanowienia. W ciągu następnych lat grecka ludność wyspy cierpiała prześladowania ze strony tureckiej, dochodziło do gwałtów i morderstw, na wyspie stworzono otwarte więzienie, zniszczone zostały kościoły i dobytki Greków. W chwili obecnej ludność grecka na wyspie Imbros wynosi mniej niż 250 osób.
Geografia | edytuj kod
Najbardziej znane miejscowości (nazwy tureckie wraz z greckimi odpowiednikami):
- Çınarlı – Παναγιά η Μπαλωμένη (Panaghia i Balomeni)
- Bademli köyü – Γλυκί (Gliky)
- Dereköy – Σχοινούδι (Shinoudi)
- Kaleköy – Κάστρο (Kastro)
- Şirinköy (ładna wieś)
- Tepeköy – Αγρίδια (Agridia)
- Yeni Bademli köyü (nowa migdałowa wieś)
- Yenimahalle – Ευλάμπιο (Evlampio)
- Zeytinli köyü – Άγιοι Θεόδωροι (Aghii Theodori)
Atrakcje | edytuj kod
Najbardziej atrakcyjne miejscowości (nazwy tureckie wraz z greckimi odpowiednikami):
- Aydıncık/Kefaloz, Κέφαλος (Kefalos) – plaża idealna do surfowania.
- Kapıkaya, Στενός (Stenos) – plaża.
- Marmaros – plaża z małym wodospadem.
- Pınarbaşı, Σπηλιά (Spilia) – największe źródło wody na wyspie.
