Główny Szlak Beskidzki

Główny Szlak Beskidzki w encyklopedii

Główny Szlak Beskidzki imienia Kazimierza Sosnowskiego (GSB) – szlak turystyczny znakowany kolorem czerwonym biegnący od Ustronia w Beskidzie Śląskim do Wołosatego w Bieszczadach.

Najdłuższy szlak w polskich górach, liczy około 496 km^[1] i przebiega przez Beskid Śląski, Beskid Żywiecki, Gorce, Beskid Sądecki, Beskid Niski oraz Bieszczady. Biegnąc najwyższymi partiami polskich Beskidów, umożliwia dotarcie m.in. na Stożek, Baranią Górę, Babią Górę, Policę, Turbacz, Lubań, Przehybę, Radziejową, Jaworzynę Krynicką, Rotundę, Cergową, Chryszczatą, Smerek i Halicz, a także do miejscowości takich jak Ustroń, Węgierska Górka, Jordanów, Rabka-Zdrój, Krościenko nad Dunajcem, Rytro, Krynica-Zdrój, Iwonicz-Zdrój, Rymanów-Zdrój, Komańcza, Cisna, Ustrzyki Górne i in.

Główny Szlak Beskidzki został wytyczony w okresie międzywojennym. Przebieg części zachodniej (Ustroń – Krynica) został zaprojektowany przez Kazimierza Sosnowskiego i ukończony w 1929 roku. Wschodnia część, według projektu Mieczysława Orłowicza, została ukończona w 1935 i prowadziła aż do Czarnohory, która znajdowała się wówczas w granicach Polski. W latach 1935–1939 nosił imię Józefa Piłsudskiego^[2].

Spis treści

• 1 Przebieg, czas i atrakcje szlaku
  • 1.1 Beskid Śląski
  • 1.2 Beskid Żywiecki i Makowski
  • 1.3 Gorce
  • 1.4 Beskid Sądecki
  • 1.5 Beskid Niski
  • 1.6 Bieszczady
• 2 Zobacz też
• 3 Przypisy
• 4 Linki zewnętrzne

Przebieg, czas i atrakcje szlaku | edytuj kod

Beskid Śląski | edytuj kod

Beskid Żywiecki i Makowski | edytuj kod

Gorce | edytuj kod

Beskid Sądecki | edytuj kod

Beskid Niski | edytuj kod

Bieszczady | edytuj kod

• Hala Radziechowska

• Szczyt Babiej Góry

• Turbacz i Hala Długa

• Budynek PTTK na Turbaczu (Gorce)

• Kiczora widziana z pasma Lubania

• Pasmo Lubania (Gorce) od strony Pienin

• Szczyt Radziejowej

Zobacz też | edytuj kod

• Główny Szlak Sudecki im. Mieczysława Orłowicza
• Władysław Midowicz, Józef Merta – znakarze, znakujący fragmenty szlaku
• Mały Szlak Beskidzki

Przypisy | edytuj kod

1. ↑ Główny Szlak Beskidzki, Compass, 2011, ISBN 978-83-7605-191-8 .
2. ↑ PTTK Dąbrowa Górnicza.
3. ↑ ^{a b c d e f} AndrzejA. Matuszczyk AndrzejA., Znakowane szlaki w Karpatach polskich, Wrocław: Sudety, 2000 .
4. ↑ ^{a b c d e f g h i j k l} Przy wliczaniu czasów podstawowym założeniem, opartym na GOT (Górska Odznaka Turystyczna), że 1 km odpowiada 12 minutom marszu, dodatkowo 100 m sumy podejść to również 12 minut. Dodatkowo czas trzeba wydłużyć w przypadku złego stanu ścieżki np. śniegu, błota; nawierzchnia bita skraca ten czas. Podane czasy są stosowane dla osiągów przeciętnego turysty.
5. ↑ ^{a b c d e f} Na podstawie map wyd. CartoMedia (Sygnatura) i Compass.

Linki zewnętrzne | edytuj kod

• Szczegółowy opis szlaku wraz z obszerną galerią zdjęć
• Dokładny przebieg szlaku – Waymarked Trails: Hiking
• Mapa szlaku wraz z profilem wysokości – Mapa Turystyczna

Na podstawie artykułu: "Główny Szlak Beskidzki" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy