Gnojowica w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Beczkowozy do rozlewania gnojowicyGnojowica – płynna, przefermentowana mieszanina odchodów (kału i moczu) zwierząt gospodarskich i wody, ewentualnie z domieszką niewykorzystanych pasz, pochodząca z obór bezściółkowych, gromadzona w zbiornikach[1].
Spis treści
Zastosowanie | edytuj kod
Jest stosowana jako nawóz naturalny. Gnojowica może zastępować obornik.
Skład | edytuj kod
Ze względu na stopień rozcieńczenia wyróżnia się gnojowicę[1]:
- gęstą >8% suchej masy,
- rzadką <8% suchej masy.
Gnojowica mająca 10% suchej masy zawiera w % świeżej masy[1]:
Wpływ na środowisko | edytuj kod
Wylewana w sposób niekontrolowany stanowi zagrożenie dla środowiska przyrodniczego. Przepisy prawne Unii Europejskiej zezwalają na zastosowanie nawozów naturalnych (gnojowicy, gnojówki, obornika) w ilości nie przekraczającej 170 kg azotu (N) w czystym składniku na 1 hektar użytków rolnych. Wymagania stawiane budowlom rolniczym służącym do magazynowania obornika, gnojowicy i gnojówki podaje Ustawa z dnia 10 lipca 2007 roku o nawozach i nawożeniu[2].
Zobacz też | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ a b c Gnojowica. W: Lesław Zimny: Encyklopedia ekologiczno-rolnicza. Wrocław: Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu, 2003, s. 73. ISBN 83-87866-79-2.
- ↑ Dz.U. z 2021 r. poz. 76