Grand Prix IMŚ na żużlu

Grand Prix na żużlu w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii (Przekierowano z Grand Prix IMŚ na żużlu) Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Grand Prix na żużlu – coroczny cykl turniejów, organizowany przez Międzynarodową Federację Motocyklową (FIM) od 1995 roku, wyłaniający indywidualnego mistrza świata. Zastąpił on rozgrywane w latach 1936-1994 finały jednodniowe.

Spis treści

Historia | edytuj kod

 Osobny artykuł: Historia Grand Prix na żużlu.

Zasady | edytuj kod

Zasady turniejów cyklu Grand Prix zmieniają się na przestrzeni lat. W latach 1995-1997 rozgrywano tradycyjny turniej dwudziestobiegowy, w którym każdy z szesnastu zawodników spotykał się z każdym, następnie według klasyfikacji przejściowej zawodnicy przydzielani byli do czterech biegów finałowych – od tzw. finału D (o miejsca 13-16) odpowiednio do finału A (o miejsca 1-4).

W roku 1998 wprowadzono formułę wzorowaną na systemach knock-out, w której po dwóch słabych biegach zawodnik kończył rywalizację. Turniej składał się z 24 biegów, przystępowało do niego 24 zawodników, z których ośmiu było „rozstawionych”, nie brali więc udziału w biegach eliminacyjnych – początkowej fazie zawodów. Końcową kolejność ustalano w biegach finałowych – tzw. finale pocieszenia (o miejsca 5-8) oraz wielkim finale. System ten poddano drobnej modyfikacji w 2002 roku, rezygnując m.in. z „finału pocieszenia” i wprowadzając dwa biegi z udziałem rozstawionej ósemki w fazie eliminacyjnej – tabela biegowa składała się z 25 wyścigów.

Od sezonu 2005 powrócono do tradycyjnej formuły – turnieju dwudziestobiegowego, dla 16 zawodników, znanego z lat 1995-1997. Zamiast finałów A-D organizowało się półfinały, dla zawodników zajmujących w klasyfikacji przejściowej miejsca 1-8, z których po dwóch najlepszych zawodników awansowało do Wielkiego Finału (Big Final). System punktacji poddano zmianie: czołowa czwórka była premiowana z góry ustaloną liczbą punktów (25, 20, 18 i 16), pozostali zawodnicy otrzymywali tyle punktów ile zdobyli podczas pierwszych pięciu swoich startów (biegi 1-20; bez biegów półfinałowych).

Choć w sezonie 2007 całkowicie zmieniono system punktowania, same zasady przeprowadzania turnieju pozostały niezmienione. Zrezygnowano z premiowania czołowej czwórki punktami za samo miejsce w końcowej klasyfikacji poszczególnego turnieju. Jednocześnie zdecydowano, że do klasyfikacji generalnej będą liczone punkty ze wszystkich biegów, również w biegach półfinałowych i Wielkim Finale (Big Final). W biegu finałowym punkty będą jednak mnożone dwukrotnie (6, 4, 2 i 0 punktów). Możliwa jest zatem sytuacja, w której zwycięzcą turnieju nie będzie zdobywca największej liczby punktów. Od sezonu 2013 bieg finałowy nie jest już podwójnie punktowany. W sezonie 2014 wprowadzono stałe numery startowe dla uczestników cyklu, jednak aktualny mistrz świata może używać numeru 1.

Niezależnie od systemu, w którym rozgrywano turnieje Grand Prix, punkty zdobyte w turnieju przekłada się na punkty do klasyfikacji ogólnej cyklu. Suma punktów w klasyfikacji generalnej ze wszystkich turniejów Grand Prix, których liczba co roku waha się od 6 do 12, decyduje o medalach i tytule indywidualnego mistrza świata.

Zawodnicy | edytuj kod

 Osobny artykuł: Uczestnicy Grand Prix na żużlu.

Stawka zawodników, którzy uczestniczą w turniejach cyklu w danym roku jest stała, choć zmieniała się na przestrzenie lat.

W latach 1995-1997 ścigano się według dwudziestobiegówki: stałych uczestników było 17 (w tym dwóch rezerwowych) i jeden z dziką kartą (zawodnik z kraju organizatora).

W 1998 program zawodów był nowatorski, oparty na zasadzie knock-out. Ten system pozwalał na uczestniczenie aż 24 zawodników (21 stałych uczestników i trzy dzikie karty). Już w następnym roku jednak zwiększono liczbę stałych uczestników do 22, jednocześnie zmniejszając liczbę dzikich kart do 2. Mimo modyfikacji programu zawodów w 2002 (dodatkowe biegi eliminacyjne) liczba uczestników nie zmieniała się.

W 2005 ponownie powrócono do sprawdzonej dwudziestobiegówki (modyfikując jednak w porównaniu do lat 1995-1997 biegi finałowe). Liczba stałych uczestników wynosiła 15, stawkę uzupełniał jeden zawodnik z dziką kartą oraz dwóch rezerwowych (rezerwy toru; także z kraju organizatora). System ten funkcjonuje także w sezonie 2007.

Medaliści | edytuj kod

Klasyfikacja medalowa | edytuj kod

Według zawodników | edytuj kod

Pogrubioną czcionką – zostali zaznaczeni zawodnicy, którzy kontynuują karierę żużlową. Dodatkowo przy zawodnikach zakwalifikowanych do cyklu Grand Prix w sezonie 2021 postawiono gwiazdkę.

Według państw | edytuj kod

Turnieje | edytuj kod

Turnieje Grand Prix na żużlu organizowane są głównie w Europie, w państwach, gdzie sport żużlowy jest popularny. Dotychczas rozegrano 7 turniejów poza Europą – 4 w Australii i 3 w Nowej Zelandii.

Pogrubioną czcionką – zostały zaznaczone turnieje, które odbędą się w 2021 roku.

Miejsca rozgrywania | edytuj kod

Pogrubioną czcionką – zostały zaznaczone miejscowości, w których odbędą się zawody w 2021 roku.

Uwagi | edytuj kod

  1. ↑ Lata, w których dany zawodnik zdobywał medale indywidualnych mistrzostw świata.
  2. ↑ a b c d e f Dwa turnieje.
  3. ↑ a b c d e f Trzy turnieje.
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s W 2020 roku pierwotnie zaplanowane było 10 rund: GP Polski w Warszawie, GP Niemiec w Teterow, GP Czech w Pradze, GP Wielkiej Brytanii w Cardiff, GP Szwecji w Hallstavik, GP Polski we Wrocławiu, GP Skandynawii w Målilli, GP Rosji w Togliatti, GP Danii w Vojens oraz GP Polski w Toruniu, jednak z powodu pandemii COVID-19 poszczególne rundy były przekładane na inne terminy, odwoływane lub przenoszone na kolejny sezon. Ostatecznie odbyło się 8 rund: dwie we Wrocławiu, dwie w Gorzowie Wielkopolskim, dwie w Pradze oraz dwie w Toruniu.
  5. ↑ a b W 2008 roku, w związku z odwołaniem GP Niemiec, rozegrano w Polsce turniej pod nazwą Finał Grand Prix.
  6. ↑ a b c d e f Turniej odwołany z powodu pandemii COVID-19.
  7. ↑ a b W 2008 roku rozegrano dwa turnieje w Bydgoszczy. Drugi turniej rozegrano w związku z odwołaniem zawodów w Gelsenkirchen.
  8. ↑ a b W 2003 roku GP Szwecji awaryjnie przeniesiono ze Sztokholmu do Avesty.
  9. ↑ a b W 2014 roku GP Łotwy rozegrano w Dyneburgu w związku z odwołaniem zawodów w Rydze.

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ 1995 (ang.). speedway.org. [dostęp 2011-05-04].
  2. ↑ 1996 (ang.). speedway.org. [dostęp 2011-05-04].
  3. ↑ 1997 (ang.). speedway.org. [dostęp 2011-05-04].
  4. ↑ 1998 (ang.). speedway.org. [dostęp 2011-05-04].
  5. ↑ 1999 (ang.). speedway.org. [dostęp 2011-05-04].
  6. ↑ 2000 (ang.). speedway.org. [dostęp 2011-05-04].
  7. ↑ 2001 (ang.). speedway.org. [dostęp 2011-05-04].
  8. ↑ 2002 (ang.). speedway.org. [dostęp 2011-05-04].
  9. ↑ 2003 (ang.). speedway.org. [dostęp 2011-05-04].
  10. ↑ KLASYFIKACJA KOŃCOWA GRAND PRIX 2004 (pol.). przegladzuzlowy.pl. [dostęp 2011-05-04].
  11. ↑ KLASYFIKACJA KOŃCOWA GRAND PRIX 2005 (pol.). przegladzuzlowy.pl. [dostęp 2011-05-04].
  12. ↑ KLASYFIKACJA KOŃCOWA GRAND PRIX 2006 (pol.). przegladzuzlowy.pl. [dostęp 2011-05-04].
  13. ↑ KLASYFIKACJA KOŃCOWA GRAND PRIX 2007 (pol.). przegladzuzlowy.pl. [dostęp 2011-05-04].
  14. ↑ KLASYFIKACJA KOŃCOWA GRAND PRIX 2008 (pol.). przegladzuzlowy.pl. [dostęp 2011-05-04].
  15. ↑ KLASYFIKACJA KOŃCOWA GRAND PRIX 2009 (pol.). przegladzuzlowy.pl. [dostęp 2011-05-04].
  16. ↑ KLASYFIKACJA GRAND PRIX 2010 (pol.). espeedway.pl. [dostęp 2011-05-04].
  17. ↑ Klasyfikacja SGP/IMŚ (pol.). sportowefakty.pl. [dostęp 2011-10-10].
  18. ↑ 2012 FIM SPEEDWAY WORLD CHAMPIONSHIP STANDINGS (ang.). speedwaygp.com. [dostęp 2012-10-06].
  19. ↑ Tai Woffinden mistrzem świata, Adrian Miedziński najlepszy na Motoarenie! (pol.). sportowefakty.pl. [dostęp 2013-10-05].
  20. ↑ Krzysztof Kasprzak najlepszy w Grand Prix Polski! Jarosław Hampel na podium! (pol.). sportowefakty.pl. [dostęp 2014-10-12].
  21. ↑ Peter Kildemand walczył do końca. Zobacz klasyfikację końcową cyklu GP (pol.). sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2015-10-24].
  22. ↑ Wielki sukces Zmarzlika, dramat Janowskiego. Zobacz klasyfikację generalną cyklu (pol.). sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2016-10-22].
  23. ↑ Wielki sezon Jasona Doyle’a. Zobacz klasyfikację końcową cyklu Grand Prix (pol.). sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2017-10-28].
  24. ↑ Tai Woffinden po raz trzeci! Zobacz klasyfikację końcową cyklu Grand Prix (pol.). sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2018-10-06].
  25. ↑ Żużel. Bartosz Zmarzlik mistrzem świata! Klasyfikacja końcowa cyklu Grand Prix (pol.). sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2019-10-06].
  26. ↑ Żużel. Zmarzlik mistrzem, Janowski tuż za podium! Klasyfikacja końcowa cyklu Grand Prix (pol.). sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2020-10-03].
Na podstawie artykułu: "Grand Prix IMŚ na żużlu" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy