Grupa Krynicka GOPR

Grupa Krynicka GOPR w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Grupa Krynicka GOPR – jedna z siedmiu grup regionalnych Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Prowadzi akcje ratownicze, szkolenia i zapobiega wypadkom na terenach górskich Beskidu Sądeckiego i zachodniej części Beskidu Niskiego.

Spis treści

Historia | edytuj kod

W 1906 roku powstało w Nowym Sączu Towarzystwo Turystyczne „Beskid”, które po roku (w Wigilię Bożego Narodzenia 1907 roku) stało się oddziałem Towarzystwa Tatrzańskiego, przyjmując nazwę Beskid Pieniny, a później ponownie Beskid. W 1920 roku Towarzystwo Tatrzańskie zmieniło nazwę na Polskie Towarzystwo Tatrzańskie (PTT). W okresie międzywojennym w niższych od Tatr górach w Polsce organizowano oddziały ratunkowe, jako Sekcje Ratunkowe Oddziałów PTT oraz jako Zimowe Górskie Pogotowia Ratunkowe Towarzystwa Krzewienia Narciarstwa (TKN). Organizację Zimowego Górskiego Pogotowia TKN w Krynicy rozpoczęto w grudniu 1937 roku. Kierownikiem Pogotowia, które liczyło wtedy 27 przeszkolonych członków, został Andrzej Nowikow.

1 grudnia 1952 roku powołano Krynickie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, które w 1956 roku stało się Grupą Krynicką GOPR[1][2].

Grupa Krynicka GOPR współcześnie | edytuj kod

Teren działania | edytuj kod

Grupa działa na terenach Beskidu Sądeckiego obejmujących Pasmo Radziejowej, Pasmo Jaworzyny Krynickiej, i Góry Leluchowskie oraz terenach zachodniej części Beskidu Niskiego obejmujących Góry Grybowskie, Góry Hańczowskie, Pasmo Magurskie i Pasmo graniczne.

Granicami obszaru działania Grupy są: granica polsko-słowacka od Gromadzkiej Przełęczy do Przełęczy Beskid nad Ożenną, turystyczny szlak niebieski na odcinku Beskid – Ożenna, droga wojewódzka nr 992 na odcinku Ożenna – Krempna – Nowy Żmigród, droga wojewódzka nr 993 na odcinku Nowy Żmigród – Gorlice, droga krajowa nr 28 na odcinku Gorlice – Grybów – Nowy Sącz, droga krajowa nr 87 na odcinku Nowy Sącz – Stary Sącz, droga wojewódzka nr 969 na odcinku Stary Sącz – Łącko – Tylmanowa, zielony szlak turystyczny na odcinku Tylmanowa – Jaworzynka, szlak żółty na odcinku Jaworzynka – Dzwonkówka, czerwony szlak na odcinku Dzwonkówka – Radziejowa – Wielki Rogacz, szlak niebieski z Wielkiego Rogacza do Gromadzkiej Przełęczy[3].

W rejonie Pasma Radziejowej teren działania Grupy graniczy z terenem działania Grupy Podhalańskiej GOPR, a na terenie Beskidu Niskiego (od Przełęczy Beskid nad Ożenną drogami wojewódzkimi nr 992 i 993) – z terenem działania Grupy Bieszczadzkiej GOPR.

Stacje | edytuj kod

Grupa dysponuje 6 stacjami ratowniczymi:

Stan i wyposażenie | edytuj kod

W 2012 roku Grupa dysponowała 9 zawodowymi ratownikami i 220 ochotnikami[4]. W grupie służy również kilka psów ratowniczych. Jest m.in. wyposażona w kilkanaście samochodów terenowych, w tym 8 marki mercedes[4].

Władze | edytuj kod

Prezesem zarządu w kadencji 2014–2018 jest Jan Łuszczewski[5]. Naczelnikiem Krynickiej Grupy GOPR jest Michał Słaboń.

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Historia Grupy Krynickiej GOPR. [dostęp 2014-12-29].
  2. ↑ Adam Jonak: GOPR – służba ratownicza. 2003-04-07. [dostęp 2014-12-29].
  3. ↑ Teren działania Grupy Krynickiej GOPR. [dostęp 2014-12-29].
  4. ↑ a b Iwona Kamieńska. Krynica: osiem mercedesów dla ratowników górskich. „Gazeta Krakowska”, 2012-11-26. [dostęp 2014-12-29]. 
  5. ↑ Zarząd Grupy Krynickiej GOPR. [dostęp 2014-12-29].

Bibliografia | edytuj kod

Na podstawie artykułu: "Grupa Krynicka GOPR" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy