Hełm normandzki w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Hełm normandzki ze spojonym nosalem Wykuty hełm normandzki z nosalem
Hełm normandzki (hełm stożkowy) – wczesnośredniowieczny hełm otwarty w kształcie sferycznego stożka z charakterystycznym prostokątnym nosalem.
Historia | edytuj kod
Choć przypisuje się go Normanom, w rzeczywistości używany był w całej Europie w X i XI wieku. Zdaniem wielu badaczy stożkowatość świadczy o wschodnich wpływach. Był wykuwany wraz z nosalem z jednego płata blachy stalowej lub dwóch płyt spajanych ze sobą horyzontalnie[1].
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Włodzimierz Kwaśniewicz: 1000 słów o broni białej i uzbrojeniu ochronnym, 1981, s. 58.
Bibliografia | edytuj kod
- Michał Gradowski, Zdzisław Żygulski (junior): Słownik uzbrojenia historycznego, PWN, Warszawa 2000.