Heksacen w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaHeksacen, C26H16 – organiczny związek chemiczny, skondensowany, policykliczny węglowodór aromatyczny zbudowany z sześciu pierścieni benzenowych.
Jest bardzo reaktywnym związkiem, niestabilnym w temperaturze pokojowej, zwłaszcza w roztworze[1].
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Rajib Mondal, Ravi M. Adhikari, Bipin K. Shah, and Douglas C. Neckers. Revisiting the Stability of Hexacenes. „Organic Letters”. 9 (13), s. 2505 - 2508, 2007. DOI: 10.1021/ol0709376.